Różowy salon
Różowy salon - pejoratywne określenie środowiska politycznego, a także wspierających go środowisk medialnych, artystycznych, prawniczych, które popierać miały tzw. politykę "grubej kreski" (rozumianą jako politykę wyrozumiałości wobec byłych działaczy komunistycznych, a nie według historycznego znaczenia tego wyrażenia).
Według osób używających tego wyrażenia "różowy salon" ma się wywodzić z liberalnej i lewicowej części opozycji w czasach PRL, w latach 70. XX wieku skupionych wokół KSS KOR (nazwanych przez Zygmunta Wrzodaka "różowymi hienami"), a także z katolickich środowisk skupionych wokół Ruchu Znak i części Klubów Inteligencji Katolickiej (określanych jako "katolewica").
Różowy salon miał stanowić intelektualne zaplecze rządu Tadeusza Mazowieckiego, a następnie Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Za głównego przedstawiciela różowego salonu uchodzi Adam Michnik.
Hasło różowy salon zostało użyte w książce Waldemara Łysiaka Rzeczpospolita kłamców - Salon[1] .
Przypisy[edytuj]
Bibliografia[edytuj]
- Waldemar Łysiak: Rzeczpospolita Kłamców. Salon. Nobilis, 2004. ISBN 978-83-917612-5-0.
Zobacz też[edytuj]
This article "Różowy salon" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Różowy salon.
