Symbolika Gmachu Głównego Politechniki Gdańskiej
Symbolika Gmachu Głównego Politechniki Gdańskiej – wszelkie zdobienia w postaci rzeźb jak i symboli będących częścią Gmachu Głównego Politechniki Gdańskiej
Portal Główny[1][edytuj]
Portal Główny, czyli główne wejście do Gmachu Politechniki Gdańskiej. Zewnętrzna część wejścia składa się z dwóch kolumn o gładkiej powierzchni z delikatnym entasis. Nad kolumnami wznosi się kamienny łuk. W pięciu miejscach tego łuku umieszczone są płaskorzeźby nagich postaci pracujących nad budową różnych założeń inżynierskich.
Nad głównym wejściem widnieje głowa Meduzy, umieszczona w kartuszu okraszonym dwiema pochodniami oraz muszlą. Choć w Atenach jak i całej starożytnej Grecji Meduza stała się potworem, to z dala od centrum kultury helleńskiej, w zakątkach świata antycznego przetrwał jej kult bogini wiedzy i ogniwa łączącego świat rzeczywisty z tym nadprzyrodzonym.
Czterej Wielcy Inżynierowie XIX wieku[1][2][edytuj]
Po dwa z każdej strony portalu głównego kolejno od lewej widnieją wizerunki następujących inżynierów: Karl Fridrich Schinkel (1781–1841) – jeden z największych niemieckich architektów, tworzący w duchu neoklasycyzmu; Gotthilf Heinrich Ludwig Hagen (1797–1884) – geolog i budowniczy infrastruktury wodnej i portowej; August Borsig (1804–1854) – jeden z największych producentów parowozów; Ferdinand Gottlob Schichau (1814–1896) – przedsiębiorca, właściciel portów w Elblągu i Gdańsku, budowniczy maszyn parowych i okrętów parowych. Wszystkie te postacie zwrócone są w stronę głównego wejścia, nad którym kiedyś umieszczona była postać cesarza Wilhelma II.
Bramy boczne 1 i 2[1][3][edytuj]
W elewacji frontowej oprócz portalu głównego znajdują się dwie bramy boczne umieszczone symetrycznie po dwóch stronach od portalu głównego. Posiadają one identyczną płaskorzeźbę pod dekoracyjnym łukiem ukazującą motywy przypominające metalowe okucia. W środku tych płaskorzeźb widoczny jest pusty kartusz pod którym można zauważyć głowę konia. Zdobiony łuk zwieńczony jest okazałym zwornikiem. W bramie 2 zwieńczony jest on 3 łódkami, natomiast w bramie 1 zwornik niestety jest zniszczony.
- Brama nr 1
Rzeźba po lewej stronie przedstawia głowę starca z długą brodą, który ma nad głową latarnię morską. Pod starcem widać kompas wskazujący kierunek 30°. Pod kompasem znajdują się elementy związane z marynarką. Po prawej stronie widać kobiecą twarz ze skrzydłami i koroną. Nad jej głową widać wieżę katedry Mariackiej. Pod twarzą kobiety widać węża jedzącego własny ogon -„Uroboros". Poniżej węża znajduje się tarcza z herbem, którą można zobaczyć w innych miejscach budynku oraz na terenie dzielnicy Wrzeszcz.
- Brama nr 2
Po lewej stronie bramy 2 niewiele widać , ponieważ jest częściowo zniszczona, z szczątków można wywnioskować , że jej elementem był silnik parowy. Po prawej stronie , u góry rzeźby, widać dziób drewnianego statku z głową orła. Poniżej znajduje się tajemnicza postać z głową zwierzęcia. Pod postacią umieszczona została muszla. Muszla zazwyczaj oznacza symbol morza. Poniżej znajduje się metalowa kotwica, która zawieszona jest na łańcuchach.
Zobacz też[edytuj]
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Symbolika Gmachu Głównego Politechniki Gdańskiej: studium architektoniczne – Pomorska Biblioteka Cyfrowa, pbc.gda.pl [dostęp 2022-01-24] (pol.).
- ↑ Stefan Bednarczyk, Ich spuścizna – nasze dziedzictwo, „Pismo PG”, 2004.
- ↑ Huncwot.com, Koniec, który jest początkiem – Kwartalnik Przekrój, przekroj.pl [dostęp 2022-01-24] (pol.).
This article "Symbolika Gmachu Głównego Politechniki Gdańskiej" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Symbolika Gmachu Głównego Politechniki Gdańskiej.
