Wielki Gościniec Zachodni
Wielki Gościniec Zachodni – droga ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Wielki Gościniec Zachodni łączył w Trzeciej Erze Gondor z Rohanem. Pierwotnie był częścią Królewskiej Drogi łączącej Gondor z Arnorem. Gościniec biegł pomiędzy Minas Tirith a Brodami na Isenie we Wrotach Rohanu, gdzie łączył się z Zieloną Ścieżką zwaną Południowym Gościńcem. Zachodni Gościniec liczył około 425 mil długości.
Przebieg Gościńca[edytuj]
Przed zdobyciem Minas Ithil przez Nazgule w 2002 roku Trzeciej Ery Gościniec zaczynał się u wrót Minas Ithil i biegł dalej do Osgiliath, gdzie znajdował się jedyny stały, kamienny most na Anduinie i przez Pola Pelennoru.
W trakcie akcji Władcy Pierścieni na swym wschodnim krańcu Gościniec zaczynał się przy północnej bramie Rammas Echor, skąd kierował się wzdłuż Szarego Lasu i Amon Din do Anorien, gdzie gwałtownie skręcał na zachód i biegł u podnóża Gór Białych omijając Las Druadan i Wzgórza Sygnałowe Gondoru. Wielki Zachodni Gościniec biegł przez skraj Las Firien wymijając podmokłe tereny na północ od niego. W zachodniej części lasu dla ułatwienia przeprawy przez Strumień Mering zbudowano most, który stanowił granicę pomiędzy Gondorem a Rohanem.
W Rohanie Gościniec przebiegał przez Fenmarch i południowe rejony Wschodniej Bruzdy i Bruzdę. Następnie przecinał Śnieżny Potok pod Edoras i rozgałęział (droga w lewo prowadziła do miasta). Następnie Gościniec biegł w kierunku północno-zachodnim i w Zachodniej Bruździe ponownie się rozgałęział (droga w lewo prowadziła do Helmowego Jaru. Dwie mile przed Brodami na Isenie droga raptownie skręcała na zachód i opadała w kierunku rzeki Iseny, gdzie znajdował się zachodni kraniec Gościńca rozgałęziający się na dwie drogi (droga w prawo prowadziła do Isengardu, a w lewo do Enedwaith i Eriadoru).
Dzieje Gościńca[edytuj]
Po wojnie Ostatniego Sojuszu znacząca większość armii Północy wróciła do domu maszerując Wielkim Gościńcem i przeprawiła się przez Brody na Isenie. W 2510 roku T.E. opiekę nad zachodnią częścią Gościńca przejęli Eotheodzi.
Gościniec był najważniejszą drogą komunikacyjną, więc wszystkie armie poruszające się na południe od Anduiny musiały kroczyć owym Gościńcem, by szybko osiągnąć cel marszu. I tak wiosną 2759 armia Gondoru przybyła z odsieczą wykrwawionym w walkach z Dunlendingami Rohirrimom.
Z kolei w 2885 roku T.E. król Rohanu Folcwine wysłał na pomoc w walce z Haradrimami armię pod wodzą swych synów, Folcreda i Fastreda.
Podczas Wojny o Pierścień 2 marca 3019 roku T.E. król Rohanu Theoden poprowadził 1000 jeźdźców z Edoras, by wesprzeć w walce z armią Sarumana oddziały strzegące Brodów na Isenie. 10 marca armia z Mordoru przekroczyła Anduinę, wkroczyła do Anorien i zablokowała Gościniec okopując się i wbijając palisadę w poprzek drogi uniemożliwiając chwilowo przybycie z odsieczą Minas Tirith przez armię Rohanu dowodzoną przez króla Theodena, lecz przedostali się przez Las Druadan prowadzeni przez Ghan-buri-Ghana i jego pobratymców Doliną Kamiennych Wozów.
Po bitwie na Polach Pelennoru marszałek Elfhelm wkroczył od południa do Anorien na czele 3000 jeźdźców i rozbił ową armię 17 marca 3019 roku T. E. Tą drogą również odprowadzono zwłoki króla Theodena do Edoras.
This article "Wielki Gościniec Zachodni" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Wielki Gościniec Zachodni.
