Wolna Kompania Kondotierska

Wolna Kompania Kondotierska – jednostka bojowa istniejąca w świecie Wiedźmina, składająca się z żołnierzy najemnych, powołana w okresie II wojny z Nilfgaardem. Większość oficerów pochodziła z povisskiej armii króla Rhyda i oddziałów uzurpatora Idiego. Większość odmówiła złożenia przysięgi wierności królowi Esteradowi i Kovirowi.

Dowódcy[edytuj]

Adam "Adieu" Pangratt
Julia "Słodka Trzpiotka" Abatemarco
Juan "Frontino" Gutierrez
Lorenzo Molla

Dane z książek Sapkowskiego[edytuj]

"Śladem z Temerczykami szło równym i zwartym krokiem inne wojsko. Szara, niemal bezbarwna kawaleria, nad którą nie powiewały chorągwie ani proporce. Przed jadącymi na czele kolumny dowódcami niesiono ozdobioną końskimi ogonami tykę z poziomą poprzeczką, do której przybite były trzy ludzkie czaszki.
-Wolna Kompania – wskazał szarych jeźdźców lancknecht. – Kondotierzy. Najemne wojsko. " – Pani Jeziora, str. 217

"Jechali stępa główną ulicą miasta, Julia, Adam "Adieu" Pangratt i Lorenzo Molla, na czele Kompanii, odświętnie odzianej, uformowanej w równiutkie czwórki tak, że żaden z wypucowanych i wyszczotkowanych do połysku koni nie wysuwał z szyku nosa nawet o cal. Kondotierskie konie były jak ich jeźdźcy – spokojne i dumne, nie płoszyły się wiwatami i wrzaskiem tłumu, lekkimi zaledwie, niemal niezauważalnymi szarpnięciami głów reagowały na lecące ku nim wieńce i kwiaty." – Pani Jeziora, str. 425

Pieśń Wolnej Kompanii[edytuj]

“Żadne nas berło ni tron nie pozyszczy

Nigdy z królami nie będziemy w aliansach

My u dukata, co jak słońce błyszczy

Na ordynansach !

Niczym są dla nas waszych przysiąg roty

Sztandarów waszych ni rąk nie całujem

My dukatowi, co jak słońce złoty

Wierność ślubujem !” – Pani Jeziora, str. 218

Pieśń Wolnej Kompanii to przeróbka Hymnu Konfederatów Barskich.

Najważniejsze starcia[edytuj]

Bitwa pod Brenną
Bitwa pod Mayenną
Bitwa pod Mariborem

Najsłynniejsza bitwa[edytuj]

Banderie Wolnej Kompanii pod Brenną stały na prawym skrzydle wojsk królewskich wraz z Mahakamskim Hufem Ochotniczym i lekką jazdą z Brugge. Nilfgaardzki marszałek Menno Coehoorn uderzył na Bruggeńczyków dwiema dywizjami: pancerną Ard Feainn dowodzoną przez Ramona Tyrconnela oraz kopijniczą Deithwen pod Liamem aep Muir Mossem wchodzącymi w skład III Armii. Słabiej zbrojni Bruggeńczycy załamali się pod naporem nilfgaardzkiej jazdy. Rozerwaniu frontu zapobiegły dwie banderie Wolnej Kompanii dowodzone przez Adama "Adieu" Pangratta, które zatrzymały nilfgaardzką szarżę. Linia frontu została jednak przerwana w innym miejscu: na styku wojsk temerskich i redańskich przez elfy z brygady Vrihedd (wchodzącej w skład IV Armii Konnej) prowadzone przez Isengrima "Żelaznego Wilka" Faoiltiarnę, które wdarły się na tyły wroga siejąc panikę, przypuszczając atak na tabory i szpitale polowe. Odsiecz Wolnej Kompanii uratowała zaopatrzeniowców i lekarzy. Podczas walk na tyłach zginął jeden z pułkowników Kondotierów, Juan "Frontino" Guttierez.