4 Edycja Azisowego Serwera Minecraft

4 Edycja Azisowego Serwera Minecraft — czwarty serwer role-play z państwami w Minecraft.

Początek serwera[edytuj]

Początki serwera jako pomysłu w głowie Maria sięgają marca 2023 roku. Wtedy to Mario pod wpływem gier z serii Fallout (w szczególności New Vegas) wpadł na pomysł serwera Minecraft na wzór poprzedniej edycji, ale z elementem postapokaliptycznego świata. Mario, pomyślał, że to bardzo dobry pomysł. Biorąc pod uwagę, że mapa 3 edycji była bardzo dobra, ale nie wykorzystana w 100% (większość państw nie rozszerzała się) Mario pomyślał o czymś przełomowym, otóż pomyślał, iż dobrym pomysłem będzie ograniczenie mapy świata do jednego regionu, w tym przypadku regionu północnej Ameryki.

Pomysł o edycji został wyznany innym Bykom, które także zaciekawiły się tą koncepcją. Pomysł na nową edycję na pewien moment przycichł, jednak znów wybrzmiał w wakacje 2023, wtedy to Mario postanowił zadbać o serwer discord 4 edycji (utworzony już w marcu 2023), tym razem po raz pierwszy w historii, serwer oficjalnie nazwano 4 edycją Azisowego Serwera Minecraft (dotychczasowo oficjalną nazwą było 27 gang).

Serwer Discord[edytuj]

Serwer został po raz pierwszy wyposażony w regulamin, był on też o wiele lepiej przemyślany i uporządkowany niż na wcześniejszej edycji.

Serwer przechodził wielokrotnie ewolucję, w miarę postępu gry dodano kanały takie jak: #ekonomia, #lore—serwera, a także powrócił kanał znany z 3 edycji jednak znacznie bardziej uporządkowany i sensowny o nazwie #nowości. Dodatkowo powstał także kanał #wojny, na którym 8 sierpnia pierwszą wiadomością była informacja o Wojnie Komunistycznej (nie mylić z Wojną Kominternowską). Reszta kanałów została zaciągnięta z 3 edycji, dlatego tamta edycja była mimo wszystko bardzo istotna dla historii edycji azisowych (zob. 3 Edycja Azisowego Serwera Minecraft podrozdział Serwer Discord).

Dzięki znacznie lepiej uporządkowanemu i przemyślanemu serwerowi większość informacji zachowała się oraz można bez domyśleń i nieporozumień odtworzyć historię tej edycji.

Lore Serwera[edytuj]

Lore zostało zawarte na oddzielnym kanale. W pkt 4 regulaminu zapisano zasadę, iż państwa muszą przestrzegać role-playu, przez co rozumie się lore całego serwera. Czwarta edycja była pierwszą edycją, która wprowadziła jedno tzw. lore, czyli przedział czasowy oraz tło świata, w którym dział się serwer.

Na kanale zawarto informację, że serwer ma zamysł postapokaliptyczny, oznacza to, że mody i państwa dodawane powinny oddawać klimat takiego świata.

Właściwe lore serwera:

Około roku 2030 wybuchła III wojna światowa, [...]. Około 2045 roku doszło do przewrotu Azisowców w Warszawie, którego powodem było niedopuszczenie Azisowców do możliwości głosowania na ich partie oraz liczne i ciągłe prześladowania Azisa i wyzywania go od gejów. [...] Około 2050 roku, rosja i Chiny znów urosły w siłę, co zrodziło nienawiść do Azisowców które była odwzajemniana ze zwiększoną siłą. [...] Około roku 2060 w Polsce rząd Azisowy przejął broń nuklearną. Do tego rządy wielkich mocarstw zwiększyły swoje arsenały atomowe. Około 2070 roku wybuchła wojna między rosją a Polską co spowodowało wojnę nuklearną, [...] Wiele mieszkańców uciekło do licznych bunkrów, które znajdowały się w większych miastach. Po paru set latach w bunkrach ludzie zaczęli wychodzić oraz budować nowe państwa. Świat jednak się zmienił, po ziemi zaczęły chodzić potwory, które są zmutowanymi ludźmi, którzy nie dali rady uciec od bomb atomowych.Lore serwera, mimo że nie idealne dawało podwaliny pod następne historie kreowane przez państwa. W ostateczności lore to nie było brane zbyt dosłownie i wiele razy zmieniano wersję wydarzeń, sam Mario przyznawał, że by pozmieniał tu i ówdzie. Ogólnie rzecz biorąc, mimo że lore było napisane w pełni, to nadal pozostawała nutka tajemnicy, co tak naprawdę wydarzyło się przed wojną nuklearną (inaczej IV wojną światową). Bardzo ważnym elementem był rok, otóż edycja miała miejsce około roku 2270. Po pewnym czasie postanowiono dodać regułę, że rok zmienia się co 10 dni (1 rok = 10 dni), wkrótce skrócono ten czas do 3 dni (1 rok = 3 dni), serwer trwał od 2270 do 2327 roku.

Regulamin[edytuj]

Dodano także po raz pierwszy skodyfikowany regulamin (na wcześniejszych edycjach nie był on pisany), zamieszczono go oczywiście na kanale #regulalmin. Nie ma sensu podawać go w całości, jednak warto pokazać parę ważniejszych kwestii.

Przede wszystkim dodano wzmiankę, na czym wg admina ma polegać wojna:

pkt 3 "Na wojnie głównym celem jest przejęcie miast oraz innych celów wojskowych, np. zamków, wiosek, baz wojskowych, fortów itp.";

pkt 3.1: "Przejęcie miast lub innych celów wygląda następująco: Po pierwsze broniący musi ukryć swoje łóżko, gdyż zniszczenie łóżka powoduje respawn daleko od pola bitwy, a więc musi je chronić za wszelką cenę. Atakujący musi zniszczyć łóżko lub łóżka w celu zajęcia jakiegoś terytorium, lub wypędzić z niego obrońców, dodatkowo powinien wystawić swoje sztandary, które sygnalizują o przejęciu danego terenu.".

Dodano także zasady ekspansji państw, podstawowe zasady państwowe (np. zakaz wchodzenia na teren obcych państw), jak i więcej reguł odnośnie do wojen. Regulamin mimo to nie był długi i składał się z trzech części (regulaminy w przyszłości będą bardziej rozbudowane).

Gracze[edytuj]

Na 4 edycji doszło także do przełomu w kontekście ilości graczy, pobito rekordy obecności, na serwerze ponownie zagościł Zjarek Zymon, który od drugiej edycji był nieobecny. Rekord ludności serwera został pobity przede wszystkim dzięki Drozdowi, który zaprosił swoich kolegów. Część z nich zagrała chwilę, a część została na dłużej, więcej o kontrowersjach z tym związanych będzie niżej.

Finalnie na starcie edycji był Mario Pjot, Emi, Sepuze, Legos, Zjarek, Drozd z kolegami, w późniejszym czasie dołączył także Adik. Zabrakło jednak Filia, który mimo zachęt (m.in. na imprezie u Romana) nie postanowił dołączyć na tą edycję (dołączył dopiero na piątej).

Mapa[edytuj]

Kolejną zmianą względem poprzednich edycji była mapa. Jak wspomniano wyżej, był to wydzielony regiony Ameryki Północnej, w skali 1:2000 (18432 × 9216), a więc bardzo podobna do mapy z 3 edycji. Mapa podobnie jak wcześniej była znana od początku, ale aby jakoś ułatwić proces spawnienia się nowych graczy, Mario postanowił wydzielić punkty, które należy "zaklepać". Na początku edycji obawiano się, że mapa jest zbyt duża, a później, że jest zbyt mała, jednak praktyka pokazała, że jest odpowiednia, region wydzielony do gry został pod koniec edycji w większości zajęty, zostały tylko północne tereny Kanady oraz Meksyk.

Rozgrywka[edytuj]

Mając na uwadzę to, że 4 edycja miała swoje ugruntowane lore i działa się na przełomie XXIII i XIV wieku w postapokaliptycznej Ameryce to rozgrywka musiała wyglądać trochę inaczej, niż to było na poprzednich edycjach.

Mario, postanowił dodać moda na olbrzymie mutanty, które miały być największą zmorą graczy, dodatkowo jak to wspomniano w podrozdziale Lore Serwera, potwory odgrywały także ważny element lore, uznawano, że są to zmutowani pod wpływem radiacji ludzie. Mario, także wprowadził moda na zmiany klimatu a bardziej pór roku, głównym powodem było to, że w tym modzie co jakiś czas padał żrący deszcz, który niszczył uprawy roślin oraz zadawał obrażenia, gdy się w nim stało, dodanie tego moda miało na celu dodanie apokaliptycznego realizmu do świata 4 edycji. Mario, jednak postanowił usunąć część modów, otóż mod na mutanty powodował respienie się ich w bardzo dużej ilości, co przynosiło tylko irytację, a nie zabawę z gry, podobnie z resztą wyglądał mod na pory roku, który powodował niestety m.in. silne opady śniegu na pustyni, co było bardzo uciążliwe dla państw na całym świecie, a żrące deszcze były tak rzadkie, że ledwo kto je w ogólne zauważał.

W modpacku znajdowały się także mody dodające karabiny i samochody (znane z I edycji), helikoptery i samoloty (znane z I i 3 edycji), a także statki (znane z 3 edycji), jednak ich użyteczność była niewielka, były one za drogie i bardziej opłacało się budować helikoptery i samoloty. Dopuszczono po raz ostatni zbroje netherytowe, które w lore były tłumaczone jako pancerze wspomagane (nawiązanie do serii Fallout) i netherytowe bronie.

Pierwsza faza[edytuj]

Pierwsza faza charakteryzowała się walką o przetrwanie z mutantami oraz bandytami (pillagerami), a także budowaniem pierwszych miast i potęg poszczególnych państw.

Największym problemem ówczesnych państw była wcześniej wspomniana walka z bandytami, których władcą był Król Bandytów Zbanowany1 (Legos). Problem z bandytami i ich królem był na tyle wysoki, że część z nich postanowiła wysłać nagrodę za głowę Zbanowanego, co skutkowało licznymi wojnami z gangami bandytów, a także ekspedycjami do regionu byłego Nowego Jorku (czyli na wschodnie wybrzeże) gdzie ukrywać się mógł Król Bandytów.

Faza pierwsza trwała od startu edycji do końca rządów Zbanowanego nad bandytami 7 sierpnia 2271, a na Alasce do Wojny Komunistycznej (8 sierpnia 2271).

Region Alaski[edytuj]

Drozd dołączył trochę później na serwer, jego państwo (Związek Syberyjskich Stanów Rozwiązanych) zostało utworzone dopiero 25 lipca (10 dni po starcie edycji). W fazie początkowej nie działo się dużo, zaczął on budowę stolicy, handlował z państwami byłego środkowego USA, a także zapraszał kolegów, którzy także tworzyli, krótko żyjące (i częściowo bekowe) państewka, które były sukcesywnie wchłaniane przez ZSSR. Końcem pierwszej fazy dla Alaski była Wojna Komunistyczna stoczona między ZSSR a Republiką Towaru dnia 8 sierpnia 2271 (2023).

Zachód[edytuj]

Na zachodnim wybrzeżu jedynym państwem w tamtych czasach była Epirezja, a konkretniej to Kalifornijska Osada Epirezji, Epirezja szybko zmieniła swój ustrój i już 19 lipca 2270 zmieniła się w Azisowe państwo totalitarne o pełnej nazwie Stanów Zjednoczonych Epirezji.

W pierwszej fazie państwo to było dosyć odizolowane do czasu ekspansji na wschód w stronę Wschodzącej Republiki, wtedy to dochodziło do pierwszych kontaktów między państwami środka, a nawet wschodnimi z SZE.

Środkowa Ameryka Północna[edytuj]

W regionie środkowym były położone trzy państwa (od północy na południe) — Wschodząca Republika (Zjarek Zymon), Terytorium Nihilum (Mario) oraz Związek Kolonii Azisowych (Emi). W fazie początkowej państwa te żyły w relacjach neutralnych, ale raczej pozytywnych. W tym okresie największym państwem okazało się ZKA (zlokalizowane w byłym Meksyku). 22 lipca 2270 doszło do zmiany władzy w Terytorium Nihilum, otóż republikańska forma rządów została zastąpiona przez totalitarne rządy Dyktatora na życie Josepha Nibiru, rozpoczynając jego rządy trwające aż do 2311 roku.

Po zmianie władzy w Terytorium Nihilum, państwo to rozpoczęło silną politykę ekspansyjną.Nihilum weszło w emocjonalną dysputę ze Wschodzącą Republiką odnoszącą się do religii obu państw. Nihilum rozgniewane postanowiło wykorzystać sytuację oraz rozszerzyć swoją strefę wpływów, zagroziło WR zbrojną interwencją (przesunięte zostały ciężkozbrojne oddziały nihilijskie na północ państwa). Nihilum widząc słabość Wschodzącej Republiki, postanowiło wystosować kontrakt, który zobowiązywał WR do kupowania paliwa tylko i wyłącznie od nihilijskiej firmy Fuelin Inc., a więc Zjarek nie mógł ani sam produkować paliwa, ani kupować od nikogo innego. Spowodowało to zastój przemysłu samochodowego Wschodzącej Republiki oraz silne uzależnienie się od silniejszego sąsiada, rezultatem była duża niechęć Wschodzących Republikanów do Nihilijczyków. Kontrakt ten został zmodyfikowany dopiero w 2305 roku z woli Nihilum i rozwiązany w 2310 roku.

Wschód[edytuj]

Na wschodzie znajdowało się w tym okresie tylko jedno państwo — Bractwo Węgla i Stali, to państwo prowadziło identyczną politykę jak na 3 edycji, a więc brak rozszerzania się. Państwo to było słabe i ograniczało się do jednego miasteczka na Florydzie.

Faza druga[edytuj]

Faza druga była okresem mniejszych bądź większych konfliktów pomiędzy państwami tzw. wschodnimi (zaliczając Epirezję), a także rosnącej niechęci tych państw do komunistycznej Alaski. Faza druga kończy się w momencie zjednoczenia właśnie państw wschodnich w Pakcie Antykominternowskim 5 września 2275 roku, dzieląc przy tym kontynent na dwie części — na komunistów i na antykomunistów.

Alaska[edytuj]

W przypadku ZSSR państwo to powoli się rozszerzało, było to zasługą przede wszystkim budowy stolicy dokonywanej przez Drozda oraz jego kolegów, którzy to dołączali na serwer, aby wspólnie grać. Utworzył się oddzielny świat, Alaska była odizolowana od wschodu, najbliższym sąsiadem była właśnie Epirezja, z którą jednak nie łączyły z Alaską jakieś bliższe kontakty. Izolację ZSSR widać dobrze na przykładzie samego zakończenia się pierwszej fazy, otóż na wschodzie było to utworzenie ZWW, innymi słowy koniec wojen z bandytami, na Alasce jednak była to Wojna Komunistyczna, która w istocie podwajała liczbę ludności tego państwa, była także punktem startowym w ekspansywnej polityce Drozda. Bandyci nigdy tak nie nękali ZSSR, jak nękane były państwa wschodnie, przyczyną był klimat oraz górzysty teren Alaski, co pozwoliło na wytworzenie się w miarę silnego państwa.

Zachód[edytuj]

W okresie drugim pałeczkę w największym zgromadzonym terytorium przejęły Stany Zjednoczone Epirezji. Pod koniec tego okresu rozciągały się od Gór Skalistych aż po zachodnie granice Wschodzącej Republiki. Koniec najazdów bandytów pozwolił temu państwu zostać dominującym graczem na zachodzie kontynentu, jednak komunistyczna Alaska, która nawiązywała do rosyjskich i komunistycznych tradycji sprzed wojny nuklearnej, stawała się coraz większym problemem dla Azisowego państwa jakim była Epirezja, w elicie politycznej narastał pomysł wciągnięcia w sojusz przeciw Alasce, pomysł ten zrealizowany zostanie jednak pare lat później.

Region Środkowej Ameryki i Wschód[edytuj]

Terytorium Nihilum dokonywało coraz to nowych zdobyczy terytorialnych kosztem rdzennej ludności tubylczej oraz państw-miast rozsianych po całych byłych Stanach Zjednoczonych. Ogłoszona została, przez Dyktatora Nibiru, Wielka Ekspansja Na Zachód rozpoczętą zajęciem Asphalt City a zakończoną dopiero w 2305 roku.

Osłabiona Wschodząca Republika jednak chcąca pokazać siłę oraz pragnąca zamorskich kolonii, rozszerzyła się wzdłóż aż do wschodniego wybrzeża Ameryki, nie spodobało się to Zjednoczonemu Wschodniemu Wybrzeżu, a także Mariowi, który widział zagrożenie w tym, że Zjarek chce kolonizować inne kontynenty (Afrykę). Nihilum i ZWW doszły do porozumienia w kontekście terenów zajętych przez Zjarka, Legos ze względu na rozwój terytorialny (sama nazwa Zjednoczone Wschodznie Wybrzeże na to wskazuje) a Mario jako admin, który obawiał się wyjścia poza region mapy. Nihilum stało się niezależnym obserwatorem, który jednak w momencie wyjścia sytuacji spod kontroli weszłoby w ten konflikt, aby zapobiec eskalacji konfliktu na inne państwa.

W tym okresie do ZKA dołączył Jasio Panda, który w znaczący sposób spowodował rozrost technologiczny tego państwa, m.in. był odpowiedzialny za budowę expiarki w Endzie, do którego portal położony był w Port An.

Wojna o Wschodnie Wybrzeże[edytuj]

Droga do wojny była długa już od 10 sierpnia 2272 roku, ZWW sygnalizowało Nihilum chęć nabycia wschodnich prowincji WR, przy tym ZWW wysyłało liczne propozycje kupna tych ziem za bardzo opłacalne dla WR ceny, sukcesywnie jednak były one odrzucane. Momentem zwrotnym był 16 sierpnia 2273 roku, w którym to finalnie ZWW zaoferowało kupno dzikich i niezabudowanych terenów wybrzeża WR za kwotę 64 diamentów, król WR odrzucił tę propozycję. Jeszcze przed wybuchem wojny 28 sierpnia 2274 roku, ZWW podtrzymało ofertę, która także została odrzucona. Siły ZWW zostały zmobilizowane oraz odbył się atak na WR. ZWW miała znaczącą przewagę technologiczną, co skutkowało ogromnymi stratami dla Wschodzącej Republiki, wojska ZWW po zdobycie wschodnich prowincji ruszyły w stronę stolicy — Nowego Dnia, po drodze zdobywając wioski, WR nie mogło stawić większego oporu, a walki obserwowane były z góry z helikopterów nihilijskich, które były w stanie gotowości bojowej i mogły w każdym momencie pomóc jednej ze stron z ziemi. Wojska ZWW zdobyły stolicę i ostatecznie zniszczyły armię WR (Zjarek zrespił się w Afryce), obie strony, za zachęta Nihilum, postanowiły ogłosić zawieszenie broni oraz przystąpić do rozmów pokojowych. Królowie ZWW i WR wspólnie spotkali się w Arizonie, gdzie spisany został Traktat z Arizony kończący wojnę, postanowienia traktatu:

Wschodząca Republika oddaje wschodnie tereny przybrzeżne Zjednoczonemu Wschodniemu Wybrzeżu.
Zjednoczone Wschodnie Wybrzeże wycofuje się z pozostałych terenów zdobytych podczas wojny.
Zjednoczone Wschodnie Wybrzeże wypłaca 15 diamentów Wschodzącej Republice.

Po wojnie napięcia spadły, państwa te wróciły do dawnych spraw, wpływ na to miał na pewno charakter polityki obydwu państw. Wschodząca Republika nie dokonała większych zmian w armii, nastąpiło to dopiero wiele lat później pod wpływem Nihilum przed I Wojną Kontynentalną. Zjednoczone Wschodnie Wybrzeże bogate w surowce nie odczuła większych zmian po wypłaceniu kwoty o wiele niższej niż wcześniej, ZWW dopiero wiele lat później dokona zmian terytorialnych.

Faza trzecia — Nowa Zimna Wojna[edytuj]

Stany Zjednoczone Epirezji 3 września 2275 ogłosiły powstanie Paktu Antykominternowskiego, którego założenia nie były jeszcze znane, do oficjalnego i uroczystego podpisania miało dojść 2 dni później o godzinie 20:00, jako usprawiedliwienie stworzenia sojuszu podały zagrożenie ludu epirezyjskiego ze strony właśnie państw komunistycznych. 4 września 2275 padły już pierwsze deklaracje na dołączenie do paktu, na początku ze stron innych państw Azisowych — Terytorium Nihilum i Zjednoczonych Kolonii Azisowych. W tym samym dniu (t.j. 4 września 2275 roku) ZSSR postanowiło zareagować oraz ogłosiło powstanie nowego państwa — Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, to działanie z pewnością przyspieszyło proces dołączania innych państw do Paktu Antykominternowskiego. Nihilum, które było zainteresowane inwestowaniem na Alasce oraz handlem z ZSSR zmieniło swoją politykę o 360 stopni, potępiając utworzenie nowego tworu państwowego, do czego dołączyło ZKA. Pod wpływem Epirezji, Nihilum i ZKA stały się obok niej największymi wrogami Alaski, przypieczętowało to los całego kontynentu, ponieważ wrogości trwały aż do końca edycji.

ZSRR reagując na deklaracje pozostałych państw ogłosiły ZKA wrogiem narodu, wielkim ciosem były także wygrane wybory przez Daxtona Sok Pota, który był silnie antykomunistyczny.

5 września 2275 roku do Paktu Antykominternowskiego dołączyło finalnie 6 państw — Stany Zjednoczone Epirezji, Związek Kolonii Azisowych, Terytorium Nihilum, Wschodząca Republika, Zjednoczone Wschodnie Wybrzeże, a także Bractwo Węgla i Stali. Pakt zjednoczył wschodnie państwa, kończąć na długi okres konfliktów między nimi. Odpowiedzią na sojusz ten był wzrost liczby ludności ZSRR i inwestowanie w armię (Drozd zaprosił kolegów i zaczęli oni grind), wkrótce okazało się, że ZSRR oraz Pakt Antykominternowski stały się równorzędnymi rywalami, konfikt polityczno-ideologiczny zakończony został konfliktem zbrojnym, znanym pod nazwą Wojny Kominternowskiej.

9 września 2275 w ZSRR doszło do utworzenia nowej konstytucji (była to druga w historii konstytucja, druga po konstytucji Imperium Nihilum na 3 edycji), została ona jednak unieważniona dzień później z powodu "za sprawą iż nie został napissany tak jak miał być".

11 września 2276 doszło do kolejnego incydentu, w którym to Nihilum zajęło niezaznaczony na mapie teren ZSRR, więcej na: Kryzys Portański, był to moment bardzo bliski wybuchowi wojny, wtedy napięcie na arenie międzynarodowej znacząco wzrosło. W wyniku kryzysu wiele członków elity drozdowskiej zostało ukaranych. Nihilum dalej prowadziło silną wojnę propagandową z komunistami, a Epirezja dokonała pierwszych ćwiczeń na Oceanie Spokojnym, co było specjalną prowokacją. Polityka prowokowania oraz zastraszania przy użyciu morskich ćwiczeń wojennych była jeszcze parę razy aplikowana przez różne kraje amerykańskie.

14 września 2276 roku ZSRR założyło kolonię w Panamie, niedługo po tym Nihilum przeprowadziło ćwiczenia militarne w regionie Zatoki Meksykańskiej. ZSRR widząc narastające działania, które na celu miały ewidentne sprowokowania wojny postanowiła wysłać prośbę do SZE o utworzenie ziemi niczyjej, bo jak twierdził I Sekretarz: "nasze państwo chce by nasze granice były oddalone od siebie by nie spowodować żadnego konfilktu". Tego samego dnia Nihilum zapewniło, iż wspomoże Epirezje w ewentualnym konfikcie zbrojnym z komunistami.

Polityczne napięcie na arenie kontynentalnej osiągnęło swój dotychczasowy zenit 16 września 2277 roku, wtedy to Epirezja przesunęła swoją gospodarkę na tory wojenne, a w dodatku Dyktator Nihilum wygłosił przemówienie, w którym to oskarżył ZSRR o finansowanie bojówek komunistycznych działających jak bandyci na terenie Nihilum oraz za próbę zamachu na Dyktatora na życie, którego sprawcą miał być Ellenor, transseksualny kolega Drozda, który sprawował urząd Ministra Transportu ZSRR (od niego nazwano miasto Tranzit). Nihilum domagało się wydania członka rządu ZSRR, aby go ukarać i skazać na karę śmierci, Dyktator Nihilum: "Karą za próbę zamachu na dyktatora to kara śmierci, nie możemy trzymać dobrych stosunków w przypadku gdy państwo finansuje terrorystów którzy atakują najważniejsze organy państwowe. [...] Innymi słowy Nihilum oficjalnie zrywa stosunki dyplomatyczne ze Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich." Wkrótce po ostatnich próbach załagodzenia konfliktu o godzinie 20:06 Dyktator Nihilum oficjalnie wypowiedział wojnę ZSRR: "Nihilum wypowiada wojnę ZSRR i wszystkim ich sojusznikom.", w krótce wojnę wypowiedziały Zjednoczone Kolonie Azisowe, Stany Zjednoczone Epirezji oraz Bractwo Węgla i Stali, pozostali cżłonkowie Paktu Antykominternowskiego tego nie zrobiły, gdyż nie były gotowe do wojny.

Wojna Kominternowska[edytuj]

Nihilum zaatakowało swoją zmechanizowaną ciężką piechotą miasto Mińsk (była Radziecka Republika Mińska). Lotnictwo ZKA w tym czasie zajęło Panamę, a następnie wsparło Nihilum na ziemi. W międzyczasie bombowce ZSRR wyruszyły do Epirezji, bombardując co popadnie w drodze do Arizony. Następnie odwróciły się oraz poleciały do Drozdgradu, aby bronić swoich ziem. Wojska paktu zdobyły most, a następnie ruszyły wgłąb ZSRR. Nie napotkały oporu aż do Drozdgradu, podczas którego zginęło dużo komunistów. Generał Nihilum zarządził taktyczny odwrót na most, aby wojska BWiS mogły dostać się na pole bitwy wspomagając swoich sojuszników. Wtedy wojska koalicyjne okopały się w Mińsku. Flota lotnicza ZKA zawiadomiła Nihilum o bombardowaniach w Arizonie, wtedy dyktator zarządził odwrót części wojsk do Arizony. Dowództwo kazało zostać wojskom ZKA pilnować miasta, a żołnierze BWiS poszli na teren Epirezji w celu znalezienia materiałów do budowy okopów. W czasie nie obecności obu armii ZSRR rozpoczęło kontratak. Słysząc to Nihilum wróciło się wspomagając wojska ZKA i BWiS z powietrza, a następnie zeszło na ziemie walcząc ramię w ramię z sojusznikami. Komuniści mimo przewagi liczebnej nie zdołali pokonać wojsk paktu, oraz zostali zepchnięci poza miasto. Ich łóżka zostały znalezione i zniszczone podczas licznych mniejszych potyczek. Wojna zakończyła się poddaniem w niewolę I sekretarza Drozdowa, który został zabity podczas próby ucieczki przez żołnierzy Nihilum. Wtedy praktycznie wszystkie wojska ZSRR zostały rozbite (zrespili się w Afryce), Nihilum i ZKA zarządzili zawieszenie broni oraz rozmowy pokojowe. Wtedy też powstał tymczasowy pokój, który zakończył się 17 września o godzinie 23:00.

Skutki wojny były dewastujące dla obu stron, ZSRR upadło, zostało zastąpione monarchią — Królestwem Alaski, państwo to było sztucznym tworem wymuszonym przez zwycięskie kraje, przykładem tego była zmiana nazwy stolicy Drozdgrad na Drozd City, wybuchły także pomniejsze walki pomiędzy komunistycznymi resztkami na Alasce a nowym rządem, z tego też powodu przez pewien okres na wschodniej części państwa (Nowy Mińsk) stacjonowały wojska Nihilum, zostały jednak chwilę później odwołane.

Największym poszkodowanym podczas wojny było Nihilum, straciło ono większość przemysłu samochodowego, paliwowego, zniszczono także cenne surowce znajdujące się w Arizonie, a to wszystko w wyniku bombardowań. Nihilum jednak niecały rok po wojnie odbudowało swój przemysł oraz surowce, zainicjowało także budowę skarbca i zainwestowało w niezniszczalne skrzynie pochodzące z moda. Następnym poszkodowanym była Epirezja, która też ucierpiała w wyniku bombardowań komunistycznych, jednak nie jak Nihilum. Wojska Epirezji nie uczestniczyły w wojnie bezpośrednio, jednak dzięki wcześniejszym przygotowaniom to właśnie baza wojskowa znajdująca się na terytorium tego państwa odegrała jedną z najważniejszych ról w zwycięstwie.

Największym zwycięscą było ZKA, które nie straciło nic na tej wojnie, ale zyskało bardzo dużo, mogło zacząć budować swoją potęgę, nie bojąc się interwencji ze strony Nihilum ani Epirezji. Wkrótce po wojnie ZKA utworzyło sojusz z ZWW, zapowiadając przy tym nowy konflikt, który wybuchł wiele lat później.

Pakt Antykominternowski został rozwiązany 17 września 2277.

Faza czwarta — czasy powojenne[edytuj]

Po rozwiązaniu Paktu Antykominternowskiego, na pewien czas nadszedł okres stabilności i pokoju. Nihilum w 2279 ogłosiło utworzenie federacji, wtedy Dyktator stał się Wodzem Naczelnym, Królestwo Alaski zdobyło większość ziem właśnie tego stanu byłego USA, ZWW zajęło wyspy Kubę, Dominikanę, Jamajkę i Portoryko.

Największym zagrożeniem dla pokoju było zajęcie Bractwa Węgla i Stali przez Federację Nihilum (na podstawie prawa nieobecności). Bano się, że może to wywołać konflikt z ZKA i ZWW, jednak mimo słów przedstawicieli ZKA: "Nihilum wchłonęło jednego z naszych nieoficjalnych sprzymierzeńców [...] Następne kroki w kierunku sprawy zostaną omówione i wkrótce wprowadzimy w życie konieczne rozwiązania", nie doszło do niczego innego. De facto była to ostatnia ważna wiadomość przed zawieszeniem serwera na parę miesięcy, czyli tzw. 10—letnim okresem zastoju.

Ostatnią zmianą na mapie przed przerwą były zdobycze terytorialne Nihilum 2 października 2023, czyli 2 października 2284 roku.

10-letni okres zastoju[edytuj]

Okres zastoju w lore serwera trwał 10 lat (od 2284 do 2294), w realu trwał on od 2 października 2023 do 14 lutego 2024. W lore przerwa ta nie jest do końca wyjaśniona, w wewnętrznym lore Nihilum, podczas tego okresu dochodziło do mniejszych walk z tubylcami na zachodzie, oraz umacnianiem władzy na wschodnich, nowo zdobytych terenach.

Faza piąta — droga do kolejnej wojny[edytuj]

Faza piąta była jedną najdłuższych faz serwera, rozpoczęła się w 2294 roku, a zakończyła się wraz z wybuchem I Wojny Kontynentalnej w 2306 roku. Okres ten charakteryzował się odrodzeniem rywalizacji pomiędzy państwami, dodatkowo na arenie międzynarodowej pojawił się nowy twór państwowy, niezwykle kontrowersyjny — Imperium Nowego Świtu Adriatyzmu.

Carstwo Dirit[edytuj]

21 lutego 2297 rząd alaskański ogłosił przekształcenie Królestwa Alaski w Carstwo Dirit, król Alaski został więc Carem Drozdowiczem. Państwo to w wielu aspektach nawiązywało do tradycji ZSRR, dodatkowo doszło do usunięcia wielu zmian wprowadzonych Traktatem DC, w tym przywrócenia starej nazwy stolicy. Carstwo Dirit już w 2300 roku powiększyło budżet zbrojeniowy, wybudowało pierwszą carską flotę wojskową, która została sprawdzona podczas ćwiczeń wojskowych 26 lutego 2300 roku, Już dzień później Nihilum widząc to i bojąc się, iż Carstwo Dirit mogłoby założyć kolonie w regionie zachodniej Ameryki, postanowiło przesunąć swoje wojska na zachód państwa, aby odstraszyć potencjalne ruchy Diritu w tamtym regionie.

26 lutego 2300 doszło do kolejnych kontrowersji, otóż w Drozdgradzie doszło do ataku terrorystycznego, zamachowiec rzekomo złapany przez policję drozdgradzką miał szkolić się jako projektant bomb w Nihilum, Epirezji i ZKA. Zamachowca rzekomo miał zabić Cara oraz członka rządu dirityjskiego, zamachowca został skazany na pobyt w kolonii karnej. Rządy państw, pośrednio oskarżonych o zamach, szybko wystosowały stanowisko, iż nie są odpowiedzialne za zamach, oprócz rządu ZKA, który kompletnie zbagatelizował sprawę, uznając, że wybuch zmutowanego potwora nie był zamachem. Ostateczne stanowisko rządu Diritu:"Car ogłosił iż nie wierzy temu terroryście i uważa , że nie możliwe jest szkolenie się w trzech miejscach po kolei bo by został wykryty i ma nadzieje , że jest to kłamstwo terrorysty by zamieszać w głowach obywatelom Diritu . ??? Dowiedziano się także że podczas robót więziennych na wycince lasów w Mińsku spadło drzewo na nowego więźnia , co przyczyniło się do jego śmierci ??? dalej nie wiadomo czemu chciał się zabić"

Kryzys na granicy Stanów Zjednoczonych Epirezji ze Wschodzącą Republiką[edytuj]

Kryzys został zgłoszony przez Epirezję w dniu 26 lutego 2300 roku. Nie wiadomo na ile kryzys był rzeczywisty, a na ile był sposobem na osłabienie wschodniego sąsiada. Oficjalne stanowisko rządu WR: "Król Wschodzącej republiki przeprasza za brak nadzoru granic państw. Ma nadzieję że imigranci zostali ukarani zgodnie z tamtejszym prawem i pyta się czy imigranci wspominali coś o swoim pochodzeniu.". Wschodząca Republika oficjalnie nie podejmowała sprawy swojej wschodniej granicy, była to jednak kośc niezgody pomiędzy tymi państwami aż do upadku Wschodzącej Republiki.

Polityka Federacji Nihilum[edytuj]

Jeszcze 26 lutego 2300 roku Nihilum ogłosiło oficjalny pogram Powszechnej Integracji i Współpracy Międzynarodowej, który był pod nadzorem Przedstawiciela Wodza Naczelnego ds. Międzynarodowych, prywatnie syna Wodza Naczelnego — Ulyssesa Nibiru. Program ten miał na celu budowanie pokojowych relacji między wcześniejszymi wrogami, a także byłymi sojusznikami. W ramach tego programu Nihilum miało wybudować swoje ambasady we wszystkim państwach amerykańskich oraz rozszerzyć swoją strefę wpływów. Program ten przyniósł spodziewane skutki, Wódz Naczelny udał się do stolic Diritu, Epirezji oraz Wschodzącej Republiki.

29 lutego 2302 odbyło się spotkanie Wodza Naczelnego Federacji Nihilum z Wodzem Epirezji w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Olympii, skutkiem obrad było spisanie dwóch dokumentów — Konkluzji 1 marcowych i Paktu Maurer—Nibiru, którego założenia były utajnione. Konkluzje 1 marcowe zawierały postanowienia odnośnie do podziału na strefy wpływów, przede wszystkim dotyczyło to INŚA. W drugim dokumencie zawarto pakt, iż w przypadku wojny obronnej, czyli ataku w domyśle Carstwa Dirit na Epirezję i ZWW na Nihilum, państwa objęte paktem staną solidarnie w obronie, były to podwaliny pod utworzenie Paktu Żelaznego.

Imperium Nowego Świtu Adriatyzmu[edytuj]

Po utworzeniu nowego adriatystycznego państwa przez Adika, który zginął na powojennej minie w okolicach ZWW, rządy przejął w tym państwie Łysy Orzeł, jego polityka na początku była przyjazna państwom Azisowym, jednak to się zmieniło. Rządy Łysego Orła spowodowały zmiany w stosunkach z Nihilum i Epirezją, wkrótce stosunki między tymi państwami znacząco się pogorszyły. Dużym wydarzeniem było dołączenie tego państwa do Organizacji Bezpieczeństwa Narodów Ameryki w 2304 roku.

OBNA i droga do wojny kontynentalnej[edytuj]

W 2304 po wizycie cara Drozda w Arizonie i złożeniu kwiatów pod pomnikiem ofiar wojny kominternowskiej, Dirit oficjalnie ogłosił 8 marca o godzinie 0:00 utworzenie wcześniej wspomnianego sojuszu OBNA. Jako pierwsze do sojuszu przystąpiła INŚA, rok później do organizacji dołączyło ZKA i ZWW, przypieczętowało to los całego kontynentu.

Napięcie pomiędzy SZE i Diritem bardzo urosło, powodem były dziejące się parę lat wcześniej naruszenia przestrzeni powietrznej i integralności terytorialnej Epirezji przez Dirit. Drozd przez długi czas nie odnosił się do tych kontrowersji, dopiero 1 marca 2305 roku wojsko Diritu odniosło się do incydentu z samolotem, wojsko carskie mówi: "[...] że incydent na ziemiach Epirezji był spowodowany po przez awarii samolotu klasy III gdyż pilot który się katapultowal nie został odnaleziony a owy samolot nie został odnaleziony przez lotnictwo Dirit, po drugie Car przeprasza za owy incydent".

Kontrowersji także dodawały incydenty we Wschodzącej Republice, otóż doszło do akcji sabotażowych na terenie wsi Koronek i Rzeczka, a także kradzież Pana Stefana przy granicach INŚA (za co Łysy Orzeł się wyjątkowo przyznał). Nihilum widząc to, na początku ogłosiło wielkie zaniepokojenie, następnie postanowiło zamknąć przejścia graniczne.

Oprócz WR do akcji sabotażowych obcego państwa doszło także na terenie SZE, wtedy to Federacja Nihilum ostatecznie uznało, że zamknięcie przestrzeni powietrznej jest niezbędne dla bezpieczeństwa, dodatkowo wprost oskarżyło INŚA za uczynek sabotażu.

Konflikt dyplomatyczny między Nihilum a INŚA[edytuj]

8 marca 2305 INŚA oficjalnie dołączyło do OBNA, odpowiedź Nihilum była jasna: "Nihilum jest wzburzone ostatnimi działaniami Imperium Nowego Świtu Adriatyzmu i polityką jaką prowadzi przywódca INŚA Łysy Orzeł. Nihilum twierdzi iż ostatnie polityczne decyzje skutkują naruszeniem niepisanych porozumień między Wodzem Naczelnym Józefem Nibiru a Cesarzem Łysym Orłem. Wódz Naczelny wskazuje także że INŚA odbiega w sposób znaczny od nauk Azisizmu, co jest obrazą i herezją wymierzoną w cały Azisizm i wszystkie państwa Azisowe. Nihilum grozi INŚA iż w sytuacji gdy Cesarz Łysy Orzeł nie przedstawi propozycji racjonalnego terminu spotkania w Arizonie z Wodzem Naczelnym, w sprawie omówienia przyszłej polityki państwa, Nihilum zmuszone będzie podjąć interwencję militarną wymierzoną przeciwko polityce Cesarza Łysego Orła co ma uchronić interesy Nihilum w tamtym regionie Ameryki, zapewnia przy tym między innymi Carstwo Dirit, że interwencja ta nie miałaby na celu wywołanie wojny a wręcz przeciwnie - zakończenia istniejących konfliktów w obszarze wschodniego kontynentu Ameryki, a więc nie ma potrzeby uruchamiania, w przypadku interwencji ze strony Nihilum, działań wojennych wynikających z członkowstwa Diritu i INŚA w Organizacji Bezpieczeństwa Narodów Amerykańskich.", podsumowując Nihilum wprost zagroziło interwencją militarną, jednak przed tym zaproponowało Łysemu Orłu spotkanie w Arizonie. Z odpowiedzi INŚA wynikało, iż Łysy Orzeł jest skory do porozumień i dyplomatycznego załatwienia sprawy, jednak działania cesarza INŚA nie spełniły tych obietnic. INŚA w sposób jawny zbagatelizowało Wodza Naczelnego, nie widząc wagi sytuacji, Nihilum, mimo że groziło interwencją w INŚA, było ostatnie w kolejce, INŚA uznało, że spotkanie w sprawie Pana Stefana z królem WR oraz spotkanie z Wodzem SZE i królem ZWW jest ważniejsze od Nihilum, w końcu jednak po dyskusji dyplomatów z obu państw, doszli oni do porozumienia, że spotkanie odbędzie się 12 marca w 2306 roku o godzinie 16:00.

Kryzys Panamski i ekspansja na zachód[edytuj]

W międzyczasie doszło do wybuchu kryzysu panamskiego, co nie przyczyniło się z pewnością do rozluźnienia napięć na świecie, więcej na: Kryzys Panamski.

Ostatnią zmianą przed wielką wojną był podział tzw. dzikiego zachodu pomiędzy Nihilum i Epirezję, był to koniec nihilijskiej Wielkiej Ekspansji na Zachód ogłoszonej 10 sierpnia 2272 roku. Nihilum wtedy rozpoczęło nowy wewnętrzny konflikt z rdzenną ludnością, trwający do końca edycji.

Wielka Wojna Kontynentalna[edytuj]

11 marca 2306 doszło do ogłoszenia stanu wyjątkowego w Epirezji oraz do wprowadzenia stanu wojennego w Nihilum o godzinie 21:27. Oznacza to, że państwa te znalazły się w stanie gotowości do wojny, dodatkowo we Wschodzącej Republice otwarta została pierwsza baza wojskowa.

12 marca 2306 doszło do umówionej wizyty Łysego Orła z Josephem Nibiru, rozmowa została utajniona oprócz tematu rozmów — Trzech Żądań:

Łysy Orzeł zrzeknie się urzędu cesarza na korzyść proazisowego Mauiego;
INŚA ma odejśc z OBNA i przyjąć Azisizm;
INŚA na dołączyć do Paktu Żelaznego.

Łysy Orzeł nihilijskie żądania odrzucił, Nihilum zadeklarowało, iż pozwoli bezpiecznie cesarzowi INŚA opuścić Arizonę, przygotowaną już do wojny. Wkrótce po powrocie do Adikgradu doszło do wybuchu wojny, więcej na: I Wojna Kontynentalna.

I Wojna Kontynentalna miała drastyczne skutki dla większości państw, była powodem upadku Zjednoczonego Wschodniego Wybrzeża, Imperium Nowego Świtu Adrityzmu i monarchii w Diricie. W Traktacie z Westfold winą za wybuch wojny obarczono oficjalnie Łysego Orła i Drozdowicza.

Mapa kontynentu po wojnie[edytuj]

Zgodnie z Traktatem z Westfold z 2309 roku, Imperium Nowego Świtu został zastąpiony Avalonią pod rządami Mauiego, Łysy Orzeł został złapany w Adikgradzie oraz uwięziony (nie wiadomo jednak co się z nim dalej działo), tereny Zjednoczonego Wschodniego Wybrzeża zostały podzielone pomiędzy Federację Nihilum oraz Avalonię. Nihilum zyskało Kubę, Dominikanę, Jamajkę oraz Portoryko, oraz kontynentalną część ZWW, Avalonia dostała resztę. Dirit stracił wschodnie tereny zajęte w 2303 roku na rzecz Epirezji (spisany został oddzielny traktat, którego stroną nie były wszystkie państwa Paktu Żelaznego).

Faza szósta — czasy międzywojenne[edytuj]

Wojna zdewastowała nie tylko państwa przegrane, a także państwa, które stały po stronie zwycięzców, nie oznacza jednak to, że przemoc się skończyła. Wschodząca Republika straciła w pożarze podłożonym przez Adriatystów i ZKA całą stolicę — Nowy Dzień, przez to, że na dużym terenie WR toczyły się walki to potrzebna była ziemia do zakopania dołów i okopów. Byłe państwa sojusznicze nie pomogły Zjarkowi, którego państwo już rok po wojnie weszło w stan kryzysu, z którego nie wyszło cało, oficjalnie w 2311 roku Wschodząca Republika upadła. Jeszcze wcześniej wojska Nihilum wkroczyły do Owczewa w celu ewakuacji dyplomatów, później dokonało inwazji i okupowało tereny przygraniczne, aż w końcu razem z Avalonią i Epirezją postanowiono rozebrać tereny Wschodzącej Republiki.

27 marca 2311 doszło nie tylko do śmierci Wschodzącej Republiki, a także śmierci Wodza Naczelnego Nihilum — Josepha Nibiru, który umarł po 41 latach rządów, władzę przejął jego syn Ulysses Nibiru. Ciało pierwszego Wodza Naczelnego zostało złożone w kwarcowym pałacu w Arizonie w mauzoleum, które zostało złupione 31 marca 2312 roku przez kolegę Drozda — Bombę (możliwe, że przez Drozda też). Spowodowało to wielką kontrowersję, bo okazało się, że Drozd i Bomba chodzili po Nihilum i Epirezji, niszcząc i bezczeszcząc pomnik Wojny Kontynentalnej, fabryki i drewnianego bloku. Bomba został ukarany banem. Drozd po pewnym czasie negowania sprawy, w końcu przyznał się, że to on był odpowiedzialny oraz zobowiązał się wypłacić karę w wysokości 3 sztabek netherytu. Działania Diritu skutkowały zbliżeniem się Azisowców, wówczas powstała nowa sfera Azisowa jednocząca państwa wschodu przeciwko zachodowi kontrolowanemu przez Dirit, doszło do powtórki z fazy trzeciej.

4 kwietnia 2314 roku Stany Zjednoczone Epirezji przekształciły się w Imperium Epirezyjskie.

Przez następne lata znów budowało się napięcie między państwami Azisowymi a Diritem, do którego powróciła monarchia (po wyborach w 2306), uznano, że Dirit złamał Traktat z Olympii. Największą zdobyczą terytorialną przed wojną była kolonizacja Grenlandii przez Dirit 27 kwietnia 2321.

Faza szósta trwała do wybuchu II Wojny Kontynentalnej 27 kwietnia 2321 roku.

II Wojna Kontynentalna, faza siódma i koniec edycji[edytuj]

27 kwietnia 2321 wybuchła II Wojna Kontynentalna, państwa tworzące Koalicję Centralną (Nihilum, Epirezja, ZKA i Avalonia) szybko zniszczyły wojska Diritu i zajęły Drozdgrad. Drozd razem z kolegami zrespili się w Afryce, stamtąd doszło do trollingu oraz chodzenia po państwach i niszczenia stolicy Nihilum. Z tego powodu po wojnie przywrócono stan z dnia poprzedniego. O godzinie 20:03 Drozd ogłosił rząd na uchodźctiwe, który znajdował się na Grenlandii. Koalicja Azisowa proklamowała utworzenie Republiki Alaski, państwa zastępującego Dirit, którego granice nie zostały ustalone. Republika została zniesiona w 2323 roku po złożeniu broni przez Premiera Diritu na okręcie w pobliżu Drozdgradu, na którym oficjalnie podpisano kapitulację. Dirit został podzielony na trzy części — tereny Alaski przypadały Federacji Nihilum oraz Imperium Epirezji, a na Grenlandii, Nihilum proklamowało utworzenie nowego państwa — Republiki Bananowej. Wojna ostatecznie została zakończona 2 maja 2323 roku.

Na koniec edycji nie działo się nic ciekawego aż do dnia 15 maja 2327 roku, w którym to ostatnią wiadomością zapisaną na kanale #nowości było ogłoszenie wizytacji Wodza Naczelnego Ulyssesa Nibiru po miastach Nihilum, tego samego dnia około godziny 21:30 odbyło się spotkanie liderów Nihilum, Epirezji i Avalonii w świątyni Azisa w Arizonie, aby świetować pożegnanie 4 edycji, wtedy to Adik (Maui) podczas ceremonii pożegnania 4 edycji postanowił zniszczyć symbol Azisa w świątyni oraz strzelać do pozostałych Azisowców.

4 Edycja wygasła 15 maja 2024 roku (lorowo 2327) o godzinie 22:00.

Podsumowanie[edytuj]

4 Edycja Azisowego Serwera Minecraft była jak dotąd najlepszą edycją Azisowego serwera, to na niej został pobity rekord obecności, przełamano przeklęstwo dwóch wojen oraz zapisano najlepsze lore, które jest czytane, analizowane i rozszerzane wiele miesięcy po zakończeniu edycji. Serwer ten nadal wzbudza kontrowersje, szczególnie gdy chodzi o Adika lub Drozda i o I Wojnę Kontynentalną.

4 Edycja dała wzór dobrej edycji, jednak nie była idealna, jej wadą było na pewno zbyt lekkie egzekwowanie regulaminu, tak np. wiele państw, które mogły powstać, nie powstało z powodu nadużycia zasady jedna osoba jedno państwo.

Kolejną edycją była piąta, utworzona jeszcze w tym samym miesiącu, w którym zakończyła się czwarta, była to jak dotąd najbardziej kontrowersyjna i dynamiczna edycja, wielki powrót zrobił na niej Filio.

Facebook Page

Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language[edytuj]

4 Edycja Azisowego Serwera Minecraft in English