Lyoko
Lyoko – wirtualny świat we francuskim serialu animowanym Kod Lyoko. Znajduje się w pamięci superkomputera w opuszczonej fabryce Renault. Jest to wirtualny świat podzielony na pięć sektorów:
- Lodowiec (sektor polarny)
- Pustynia (sektor pustynny)
- Las (sektor leśny)
- Góry (sektor górski)
- Kartagina (sektor piąty)
Oddzielone są od siebie Cyfrowym Morzem.
W Lyoko znajduje się 86 wież – po 21 w każdym z głównych sektorów i dwie w Kartaginie. Wykorzystywane są jako węzły przetwarzania danych, przejście do świata rzeczywistego oraz bezpieczna kryjówka. Aktywując je Xana może atakować Ziemię.
W trzeciej serii Xana zaczyna usuwać kolejne sektory za pomocą Aelity (przejmuje nad kontrolę za pomocą Scyfozoi), ponieważ nie potrzebuje już więcej superkomputera, a pozostawienie go w rękach Jeremiego stanowi zagrożenie. Po wielu próbach Xanie ostatecznie udaje się zniszczyć wszystkie sektory, przez co superkomputer staje się bezużyteczny.
W czwartym sezonie, Jeremiemu i Aelicie udaje się odtworzyć Sektor 5 wraz z pozostałymi czterema sektorami powierzchniowymi co pozwala im na kontynuowanie walki z Xaną. Podczas gdy Lodowiec, Pustynia, Las i Góry są takie same jak przed ich zniszczeniem, to Sektor 5 został kompletnie zmodernizowany. Aelita i Jeremie usunęli z niego odliczanie oraz klucze potrzebne aby przejść dalej oraz dodali hangar dla Skidbladnira po stronie bieguna północnego kuli, do którego można się dostać windą w labiryncie.
W piątym sezonie, czyli w „Ewolucji”, po tajemniczym wskrzeszeniu Xany okazało się, że Las i Lodowiec zniknęły.
Historia[edytuj]
Według dziennika Franza Hoppera wszystko zaczyna się w roku 1974 od Projektu Kartagina. Był to wojskowy system zakłócający komunikację wroga. Nie zostało wyjaśnione dlaczego, ale 20 lat później Franz Hopper nagle opuszcza projekt i chce go zniszczyć. W tym celu buduje superkomputer i tworzy Xanę.
Lyoko zostaje zaadaptowane na schronienie dla Franza i Aelity. Naukowiec stale podejrzewał, że jest obserwowany. Podzielił klucze do Lyoko między siebie i córkę – zostali absolutnymi władcami w wirtualnym świecie. W końcu rządowi udaje się namierzyć Hoppera, zmuszając go do ucieczki.
Kiedy znaleźli się w Lyoko, Franz i Aelita zostali zaatakowani przez Xanę. Po wielu nieudanych próbach zatrzymania wirusa Franz decyduje się na wyłączenie superkomputera, który pozostał w tym stanie przez 10 lat. Kiedy tylko został ponownie włączony, Xana przejął nad nim kontrolę, uwięził Franza Hoppera i zaczął atakować świat rzeczywisty.
Wieże[edytuj]
Wieże w Lyoko służą jako węzły przetwarzania danych dla superkomputera oraz jako pomost pomiędzy światami wirtualnym i rzeczywistym. Przejmując kontrolę nad wieżami (przeważnie jedną, rzadziej więcej) Xana może atakować świat rzeczywisty. Aelita, Jeremie oraz Franz Hopper mogą kontrolować pracę wież, jednak nie w takim stopniu, w jakim może to robić Xana. Każda wieża może zostać dezaktywowana przez Aelitę.
Wieże mają postać wysokich, pomarańczowych lub (w Sektorze Polarnym i Kartaginie) białych, okrągłych słupów pokrytych od dołu czymś na kształt gęstego, czarnego „bluszczu”. Nad wieżą lewituje dysk o tej samej średnicy, co ona sama. Gdyby się dobrze przyjrzeć, wieże są pokryte rowkami przypominającymi układy scalone. Wieże mają również poświaty, które zmieniają kolory w zależności od stanu. Wewnątrz zaś wyglądają jak wielkie, pionowe tunele z mnóstwem plików na ścianach i dwiema platformami ozdobionymi oczami Xany, które świecą, gdy ktoś na nich stanie (z czego z dolnej wystają dwa „mostki” pozwalające wyjść z wieży i wejść do niej bez spadania). Żeby polecieć na wyższą platformę, trzeba wejść na sam środek niższej (na górnej znajduje się panel, na którym można np. wpisać Kod Lyoko). Kiedy wieża zostaje zdezaktywowana, wszystkie te pliki idą w dół (w związku z czym w wieży robi się ciemno), a przy włączaniu powrotu do przeszłości w dole pojawia się kula białego światła, która idzie do góry. Skoczenie w głąb wieży powoduje wpadnięcie do innego, prostopadłego strumienia danych i przeniesienie do innej wieży.
Wieże przejścia są to 4 wyjątkowe wieże, które istnieją w czterech głównych sektorach. W odróżnieniu od pozostałych wież pełnią specjalną funkcję - pozwalają ludziom podróżować pomiędzy sektorami. Odbywa się to przez skok z niższej platformy w strumień danych. Kartagina jest wyjątkiem, ponieważ nie posiada wieży przejścia. Aby się tam dostać trzeba użyć Transportera lub zostać zwirtualizowanym tam bezpośrednio. Gdy Xana aktywuje wieżę może wysłać potwora z Lyoko do świata realnego lub widmo (klon polimorficzny). Jeremy też wykorzystuje tę zdolność superkomputera i aktywuje wieże. Może coś wtedy przenieść na Ziemię.
W sezonach 1-2 wieże nieaktywne mają niebieską poświatę, aktywowane przez Xanę - czerwoną, przez Jeremiego - zieloną, a przez Franza Hoppera - białą. W sezonach 3-4 to wieże nieaktywne są białe.
W „Ewolucji” wieże wyglądają zupełnie inaczej - są czarne i kanciaste, a przy aktywacji ich „kawałki” odczepiają się od niej i lewitują. Nie ma już poświat, zamiast tego świecą te ściany owych latających elementów wieży, które pierwotnie stykały się z wieżą (na czerwono jeśli wieża została aktywowana przez Xanę, na niebiesko jeśli przez Jeremiego, na fioletowo jeśli przez Tyrona, a wieże przejścia zawsze mają odczepione kawałki, które świecą się na biało).
Sektory[edytuj]
Sektor Leśny[edytuj]
Pierwszy sektor, z którym spotkali się bohaterowie (licząc od prequeli, gdyż zgodnie z kolejnością emisji odcinków jest drugi). Pełen jest drzew, które w pierwszej serii wyglądają na bardzo stare, a na szarobrązowej glebie pełno jest śladów mchu. Pomarańczowe niebo sprawia wrażenie, jakby w tym sektorze zawsze był zmierzch. W drugiej serii pojawiają się pewne zmiany: drzewa nie wyglądają już tak staro, podłoże jest soczyście zielone, a niebo zielonożółte. Podobnie jak w sektorze polarnym, las posiada też wodne zbiorniki. W tym sektorze, Aelita została zwirtualizowana po raz pierwszy gdzie ukrywała się w wieży przez 10 lat. W trzecim sezonie jest to pierwszy zniszczony sektor i pojawia się tylko raz (odcinek „Lyoko minus jeden”, nie wliczając flashbacków z odcinka „Aelita”). W czwartej serii, jest to trzeci pokazany sektor po odtworzeniu. Nie występuje w „Ewolucji”.
Sektor Pustynny[edytuj]
Pierwszy sektor w serialu (nie licząc tego, że pierwszym sektorem pokazanym w prequelu był Las). Powierzchniowo jest to pierwszy co do wielkości sektor w Lyoko. Niebo wygląda tam, jakby słońce wciąż było w zenicie i jest bladopomarańczowe. Skały i podłoże są jasnoczerwone, pełno tam uschniętych drzew, grzybów skalnych i skalnych odłamków, znajduje się tam też oaza. Od drugiej serii na pustyni jest mniej elementów dekoracyjnych za to pojawiają się długie kaniony a zarówno podłoże, jak i niebo są w kolorze żółtopomarańczowym. W trzeciej serii jest to drugi zniszczony sektor. W czwartej serii, jest to drugi pokazany sektor po odtworzeniu. W „Ewolucji” kolory na pustyni przypominają te występujące w 1 sezonie.
Sektor Polarny[edytuj]
Powierzchniowo drugi co do wielkości sektor Lyoko. Jest pełen lodowców i panuje tam pasująca do tego klimatu wieczna noc. Początkowo był on pokryty niebieskawym, prawie białym lodem, spod którego - szczególnie dobrze widać to na brzegach platform - widać było czarne grudy ziemi, lecz od sezonu drugiego lód miał bardziej intensywne niebieskie zabarwienie, a grudy ziemi zniknęły (prawdopodobnie zatem w serii pierwszej platformy były zrobione z oblodzonej gleby, a później jedynie z czystego lodu). W tym sektorze znajduje się najwięcej wody (nie mylić z Cyfrowym Morzem), w której można pływać (widać to w odcinku "Lęk wysokości" na przykładzie Odda) bez ryzyka wiecznej wirtualizacji. Przed serią piątą jedyne miejsce, gdzie pojawiały się Bąble Symulacyjne (odcinki „Równoległa rzeczywistość” i „Odległe wspomnienia”, w "Ewolucji" bąbel pojawił się w Korze w odcinku "Czasowy paradoks", ale różnił się od poprzednich, zwłaszcza wyglądem zewnętrznym) oraz - łącznie z repliką - w którym pojawił się Kolos. Xana po raz pierwszy aktywował wieżę w sektorze polarnym, a przed „Ewolucją” było to ostatnie miejsce, gdzie Xana aktywował jakąś wieżę. W tym sektorze jest też mnóstwo tuneli. Jedyny sektor, którego Xanie nie udało się zniszczyć - Jednakże, Aelita, będąc w kryzysowej sytuacji, zniszczyła ów sektor, by superkomputer mógł odzyskać nieco energii i nie uległ całkowitemu zniszczeniu (ma to miejsce w odcinku "Sabotaż"). W trzeciej serii jest to trzeci zniszczony sektor. W czwartej serii, jest to piąty pokazany sektor po odtworzeniu. Nie występuje w „Ewolucji”.
Sektor Górski[edytuj]
Ten sektor jest pełen wysokich gór i innych formacji skalnych a w tle widać nieprzestrzenne szczyty gór. Jednak najbardziej charakterystyczną cechą sektora górskiego jest wszechogarniająca mgła, której najwięcej widać przy szczytach górskich oraz nad cyfrowym morzem. Xana może sprawić, że mgła całkowicie zasłania widoczność bohaterom. Innym charakterystycznym elementem gór są poruszające się platformy. W górach rosną też drzewka przypominające drzewka bonsai. Niektóre góry posiadają rozległe tunele. W pierwszym sezonie skały mają kolor szaro-fioletowy a niebo ma kolor różowawy. Od drugiego sezonu, góry mają kolor ciemno różowy a niebo jest błękitne. W trzeciej serii jest to czwarty zniszczony sektor. W czwartej serii, jest to czwarty pokazany sektor po odtworzeniu. W „Ewolucji” góry mają kolor bardziej różowy.
Sektor Piąty[edytuj]
- Pierwszy transfer: Franz Hopper
- Pierwsze pojawienie się na terenie Sektora: Nowe Terytorium
Znajduje się w centrum Lyoko. Podczas animacji podróży oglądana z innych sektorów wygląda nieco jak słońce, bowiem jest otoczona białymi promieniami (podczas ucieczki Xany w odcinku "Klucze" były one tymczasowo czarne). W środku ma postać chropowatej kuli (trochę jak piłeczka golfowa, tylko że wgłębienia są kanciaste, a nie okrągłe) z „balkonem” i czterema kolumnami danych łączącymi ją z podobną do żelatyny fioletowo-niebieską warstwą plików.
Do odcinka Podwójny Kłopot można się tam dostać poprzez Kraniec Sektora i Kulę Transportera; choć Spektrum pod postacią Franza Hoppera przeniosło Yumi, Odda i Ulricha bezpośrednio do Kartaginy. Od odcinka William Powraca nie trzeba dezaktywować odliczania. Jest też wieża w Kartaginie.
W czwartej serii ten sektor jest pierwszym pokazanym po odbudowie Lyoko (i pierwszym odtworzonym w ogóle).
Arena[edytuj]
Startowe miejsce w Kartaginie. Transporter zawsze ląduje właśnie tam (również tam bohaterowie zawsze są wirtualizowani bezpośrednio). Na jej podłodze znajduje się wielkie, białe oko Xany na granatowym tle. Po wylądowaniu arena się obraca, a kiedy przestaje, w losowym miejscu otwierają się drzwi. Od czwartej serii prowadzą one bezpośrednio do windy.
Odliczanie[edytuj]
Odliczanie jest procedurą rozpoczynającą się niedługo po przedostaniu się do sektora. Wtedy, na ekranie superkomputera pojawia się zegar, który zaczyna „odliczać” czas (stąd też nazwa). Gdy odliczanie dobiega końca, piąty sektor powoli się zamyka, aż w końcu staje się całkowicie niedostępny. Odliczanie można zatrzymać poprzez odnalezienie i wciśnięcie przycisku ukrytego gdzieś na terenie Kartaginy. Od 4 serii nie trzeba dezaktywować odliczania (zostało ono usunięte przez Aelitę i Jeremiego podczas odbudowy Lyoko).
Winda[edytuj]
Jedno z dwóch miejsc, do których można wejść po zakończeniu odliczania. Porusza się nie tylko w pionie, ale i w poziomie.
Wieża[edytuj]
Wieża w Kartaginie to drugie z miejsc, do których można wejść po zakończeniu odliczania. Nie jest ona Wieżą Przejścia. Xana ją po raz pierwszy aktywował w odcinku Franz Hopper. W „Ewolucji” w Sektorze Piątym pojawia się jeszcze jedna wieża i od razu zostaje zaktywowana (ma to miejsce w odcinku Xana 2.0.).
Interfejs[edytuj]
Znajduje się na „balkonie”, na który można się dostać dzięki windzie. Zawiera wiele informacji i programów o Xanie i Lyoko. Często Xana wysyłał bohaterom wirusa wraz z pobranym plikiem.
Niebiańska Kopuła[edytuj]
Fioletowo-niebieska warstwa plików otaczająca sektor. Przypomina żelatynę. Posiada cztery tunele do innych sektorów, zazwyczaj zatkane kolumnami danych (Jeremy może je jednak otworzyć). Zetknięcie się z kopułą prawdopodobnie oznacza wieczną wirtualizację. Gdy Skid opuszcza sektor, oglądana z zewnątrz Kartagina wygląda, jakby była otoczona powłoką o kulistym kształcie i z czterema otworami, trochę jak ona sama - biorąc pod uwagę, iż transporter nie używa tuneli, tylko bezpośrednio przebija się przez żelatynopodobną warstwę plików (widać to podczas animacji podróży do Kartaginy), pozostaje pytanie, jak radzi sobie z ową powłoką.
Rdzeń Lyoko[edytuj]
Znajduje się dokładnie pod areną, lecz można tam wejść tylko przez naprzemiennie otwierający i zamykający się otwór na południowym biegunie kuli. Ma postać bladoniebieskiej kuli otoczonej dwiema sześciennymi tarczami ochronnymi (pod tym względem przypomina trochę Kryształy Kresu z gry komputerowej Minecraft), wewnątrz rdzenia znajduje się zaś trójwymiarowy model Lyoko (zmienia się on wraz z wyglądem wirtualnego świata, np. jak jakiś sektor zostanie zniszczony, to znika również z modelu w rdzeniu). Xana w trzeciej serii wielokrotnie próbuje go zniszczyć, żeby bohaterowie stracili Lyoko i nie mogli już w żaden sposób z Xaną walczyć. Zostaje zniszczony przez opętanego Williama w ostatnim odcinku 3. serii (tarcze zniszczyły wzmocnione lasery Pełzaczy), ale na szczęście w czwartej serii Lyoko zostaje odbudowane.
Hangar Skida[edytuj]
Znajduje się na północnym biegunie kuli, w pomieszczeniu, które pojawiło się dopiero po odbudowie Lyoko. Jest tam pięć platform pozwalających na teleportację do Skidbladnira (środkowa, największa przenosi do statku-matki, pozostałe do NavSkidów) oraz specjalne podpory dla wirtualnego statku.
Replika[edytuj]
Jedna z Replik Kartaginy jest podobna do niej, lecz jak w odcinkach 28-65. Zniszczona w odcinku 87. Teleportowano Odda i Yumi.
Sektor Wulkaniczny[edytuj]
Jest to replika znajdująca się w cyfrowym morzu, jednak nieprzypominająca żadnej z pozostałych stworzonych przez Xanę. Cały sektor zanurzony jest w lawie, a jego powierzchnię zajmują skały i wulkany. Posiada więcej wież niż jakikolwiek sektor, przy czym większość z nich jest umieszczona przy głównym wulkanie - miejsca, gdzie żyje Xana.
Sektor wulkaniczny zawiera inne potwory, jednak większość z nich jest ulepszeniem już istniejących. Przykładem jest Wulkanoid, który jest większą i silniejszą wersją karalucha.
Ciekawostki i fakty:
- Sektor wulkaniczny pojawił się tylko w grze z serii Kod Lyoko - Code Lyoko: Quest for Infinity.
- Sektor był pokazany również w oficjalnym magazynie Code Lyoko wydanym we Francji.
- Według fanów sektor wulkaniczny miał pojawić się w czwartej serii serialu. Możliwe, że został zniszczony przez program wieloczynnikowy.
- Odnosząc się do punktu powyżej, według fanów William tak naprawdę był kontrolowany przez wieżę w sektorze wulkanicznym.
- Fani twierdzą, że Kolos może wywodzić się z sektora wulkanicznego, bazując na jego wyglądzie.
Próżnia[edytuj]
Próżnia to przestrzeń położona między dwoma światami: Ziemią i Lyoko. Wydostać się stąd można, tylko jeśli w Lyoko do czterech wież przejścia zostanie wpisany „KOD LYOKO”. Cechuje się bladożółtym niebem (jak w Sektorze Pustynnym w serii pierwszej) i dużą ilością białej mgły. Widać ją tylko w odcinku "Kłamstwa".
Kora[edytuj]
Kora to wirtualny świat stworzony przez Tyrona i znajdujący się w pamięci jego superkomputera. Debiutuje w drugim odcinku „Ewolucji” o tym samym tytule. Składa się z unoszącego się nad Cyfrowym Morzem pierścienia oraz wielu elementów o łukowatym kształcie. W przeciwieństwie do pozostałych sektorów (i replik) posiada słońce.
Pierścienie są pokryte mnóstwem zielono-niebieskich, prostopadłościennych kształtów (trochę jak, poza kolorem, Sektor Piąty). Miejscami zdobią je świecące, błękitne „rury”. W samym zaś środku znajduje się wielka, czarna sfera podobna do Kartaginy, połączona ze swoim pierścieniem mostem.
Wewnątrz sfery jest mały podest z teleporterem pozwalającym dostać się na mającą kształt pierścienia platformę otoczoną innymi, łukowatymi. Znajdują się tam terminal - wyglądający trochę jak oko - i ogromny ekran. W samym środku można dostrzec umieszczoną między dwiema „piramidami” biało-niebieską kulę spowitą różowymi promieniami (trochę jak Franz Hopper w odcinkach „Odległe wspomnienia” i „Walka aż do końca”) o nieznanym zastosowaniu. Sfera jest pokryta od wewnątrz kolcami w kształcie ściętych ostrosłupów (które mogą się wydłużać w charakterze pułapki na intruzów, gotowe ich zmiażdżyć).
W Korze znajduje się co najmniej jedna wieża - zadebiutowała w odcinku "Chaos w Kadic". Z kolei w odcinku "Czasowy paradoks" pojawiła się tam fioletowa wieża - zdaniem Jeremiego był to znak, że aktywował ją Tyron (okazała się jednak, że jest tylko iluzją).
Cyfrowe Morze[edytuj]
Cyfrowe Morze składa się z losowych danych krążących w sieci, wygląda i porusza się jak woda (stąd nazwa). Znajduje się w każdym sektorze, oprócz Kartaginy. Upadek do Cyfrowego Morza powoduje wirtualizację na zawsze, redukując osobę do danych, które losowo przemieszczają się w sieci. Jeremie potrafi je jednak namierzyć i użyć specjalnego programu do ich odzyskania, jednak nie jest to zadanie łatwe. Yumi jako pierwsza wpadła do Cyfrowego Morza (odcinek Okrutny dylemat), ale została uratowana dzięki programowi materializacji (do którego stworzenia nieświadomie przyczynił się - w tym samym odcinku - Odd).
Poza Lyoko Cyfrowe Morze wygląda jak zalane wodą - zdaniem Odda - "miasto do góry nogami" (te pokryte miejscami czymś podobnym do neonów "budynki" to, zdaniem Aelity, "połączone bazy danych sieci"). W tej wodzie pływają drobne, białe, bliżej nieokreślone obiekty. Można też natknąć się na węzły - obiekty o kształtach pierścieni, połączonych z umieszczonymi nad nimi "budynkami" systemem jakby szklanych, świecących na białoniebiesko rur. Służą one do szybkiej podróży - jeżeli ktoś wpłynie do takiego węzła, to wypłynie z krótkiej, prostej, czarnej rurki wystającej z drugiego węzła. Wewnątrz węzła znajduje się jakby różowoczerwony wir, zaś podróż między węzłami wygląda jak poruszanie się w tunelu o podobnym kolorze, w którym można dostrzec okrągłe, czerwone obiekty (trochę jak erytrocyty w naczyniu krwionośnym). Z węzła można również pobierać za pomocą Skida informacje (jak to miało miejsce w "Ewolucji", w odcinku "Jeremy ma doła", w tym samym odcinku Xana zastawił tam jednak na głównych bohaterów pułapkę), podłączając się do niego.
Cyfrowe Morze zmienia kolor, gdy pojawiają się potwory Xany - w serii 4. na czerwony, a w "Ewolucji" na pomarańczowoczerwony.
Repliki[edytuj]
Unoszące się w cyfrowym morzu są specjalnie zaprojektowanymi kopiami Lyoko, które zostały stworzone przez Xanę (wykorzystał skradzione od Aelity dane w odcinku Klucze). Każda replika posiada jeden sektor, który jest zasilany przez istniejący w rzeczywistym świecie superkomputer. Po odkryciu ich istnienia repliki stały się głównym miejscem walki. Dzięki programowi transportującemu, który stworzony przez Jeremiego członkowie zespołu mogą przenosić się z repliki do świata rzeczywistego, zatrzymując swoje specjalne umiejętności. Replika może zostać zniszczona przez uszkodzenie istniejącego w świecie rzeczywistym superkomputera. W jednym z odcinków Jeremie mówi, że replik jest wiele, więc nie wiadomo dokładnie ile. Wojownicy Lyoko zniszczyli przez uszkodzenie superkomputera tylko trzy repliki (Replika Lasu, Pustyni i Kartaginy), reszta replik została zniszczona przez program wieloczynnikowy.
| Replika | Lokalizacja | Zniszczył | Odcinek |
|---|---|---|---|
| Replika Lasu | Amazonia | Aelita |
|
| Replika Pustyni | Nowy Meksyk | Ulrich |
|
| Replika Kartaginy, 5 sektora | Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (ISS) | Odd i Yumi |
|
| Replika Lodowca | Syberia | Jeremie, Aelita i Franz Hopper (program wieloczynnikowy) |
|
| Replika Gór | ??? | Jeremie, Aelita i Franz Hopper (program wieloczynnikowy) |
|
This article "Lyoko" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Lyoko.
