Dorthonion

Dorthonion (sind. kraina sosen; Taur-nu-Fuin) – kraina ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Geografia[edytuj]

Wyżynny kraj, położony bezpośrednio na północ od Beleriandu i na południe od Ard-galen, graniczący z Thangorodrimem. Mierzył około 60 mil od wschodu do zachodu. Na północy rosły wielkie lasy sosnowe. Na południu Dorthonion graniczył z Ered Gorgoroth, na zachodzie – z górami Echoriath, wśród których znajdował się Gondolin; a na wschodzie – z Lothlann.

W północno-zachodnim Dorthonionie źródła ma m.in. rzeka Rivil, płynąca na północny zachód, gdzie wpada do Sirionu. We wschodnim Dorthonionie znajdowało się jezioro Tarn Aeluin. Jedyną wygodną drogą z Dorthonionu na południe i południowy zachód była przełęcz Anach – pomiędzy górami Ered Gorgoroth i Crissaegrim.

Dorthonion w historii Śródziemia[edytuj]

Dorthonion był pod rządami Aegnora i Angroda, lecz Morgoth zajął te ziemie w czasie Dagor Bragollach. Od tamtych czasów, ziemie te zostały nazwane Taur-nu-Fuin, sin. „Lasy pod Cieniem”, z powodu splugawienia północnych lasów Dorthonionu.

Północno-wschodni Dorthonion nazwany został Ladrosem, który Boromir z rodu Beora dostał w lenno od Noldorów. Tam zamieszkał Barahir, a później jego syn Beren.

Dorthonion został wyzwolony przez Ligę Maedhrosa, lecz po Nirnaeth Arnoediad znalazł się w strefie wpływów Morgotha. Ostatecznie zniszczony podczas Wojny Gniewu, lecz jego najwyższa część ocalała jako Tol Fuin – część Wysp Zachodnich.