Zachodnia Republika

Zachodnia Republika – fikcyjne państwo występujące w powieści Josepha Conrada Nostromo. Opowieść z wybrzeża.

Informacje ogólne[edytuj]

Zachodnia Republika to państwo w Ameryce Łacińskiej nad Golfo Placido. Poprzez Kordyliery sąsiaduje z Costaguaną. Stolicą jest Sulaco; inne miasta: Esmeralda, Rincon i Tonoro. W San Tomè istnieją ogromne złoża srebra i miedzi. Na obszarze Campo występują żyzne ziemie. Terytorium republiki zamieszkuje przede wszystkim ludność indiańska i Metysi. Są też Kreole, Mulaci oraz imigranci z Europy, przede wszystkim z Włoch. Na terenie republiki przebywają liczni uchodźcy polityczni z Costaguany. Duże wpływy posiada kapitał zagraniczny i misje protestanckie. Zachodnia Republika to państwo o stabilnym systemie politycznym. Niemniej jednak narasta spór między rządzącymi konserwatystami prezydenta don Juste Lopeza a partią demokratyczną, w której wpływy mają socjaliści.

Historia[edytuj]

Terytorium Zachodniej Republiki było zasiedlone początkowo przez plemiona indiańskie, następnie powstała tu kolonia hiszpańska. Hiszpanie sprowadzali osadników z Europy i niewolników z Afryki. Bogate Sulaco było siedzibą trybunału kościelnego, stąd też stało się celem ataków korsarzy angielskich. W wyniku walk narodowowyzwoleńczych weszła w skład Costaguany jako Prowincja Zachodnia. Znaczne majątki kościelne uległy nacjonalizacji. Po ponad pięćdziesięciu latach w trakcie walk pomiędzy zwolennikami prezydenta don Vincente Ribiery a gen. Pedro Montero nastąpiła secesja. Dzięki interwencji mocarstw zachodnich, w tym głównie USA, republika uzyskała pełną niezależność.