Mitor

Mitor – lekki pojazd szynowy zbudowany na bazie samochodu FSC Żuk. Prototyp został skonstruowany w 1995 roku przez profesora Włodzimierza Czyczułę z Politechniki Krakowskiej. Jest wynikiem pomysłu wybudowania taniego w produkcji i eksploatacji autobusu szynowego.

Budowa pojazdu[edytuj]

W Mitorze-01 wykorzystano dwa Żuki, które połączone są ze sobą tyłami za pomocą sztywnego sprzęgu. W pojeździe wykorzystano koła i elementy blokady układu kierownicy pochodzące z szynowej FSO Warszawy (modeli M-20 i M-223). W czasie jazdy pracuje tylko silnik pierwszego z Żuków, drugi z nich w tym czasie jest jednostką doczepną. Prędkość maksymalna pojazdu wynosi 60 km/h. Mitor-01 może jednorazowo zabrać do 14 pasażerów. Początkowo wybudowano również wersję zbudowaną z pojazdu ZSD Nysa, lecz jej wdrażanie odrzucono.

Testy[edytuj]

30 czerwca 2000 roku Mitor-01 był testowany na linii nr 115, gdzie przewozy pasażerskie zawieszono 3 kwietnia 2000 roku. Pojazd przejechał trasę Tarnów – Szczucin i z powrotem bez problemów, jednak miejscowe władze były zainteresowane bardziej pojemnym i wygodniejszym pojazdem.

Dalsze zamiary związane z projektem[edytuj]

Powstał także projekt Mitora-02. Początkowo miała być to ulepszona wersja Mitora-01, w której przewidziane było wykonanie nadbudowy Żuków oraz połączenie ich przegubem. Kolejny projekt Mitor-02 (nazywany czasem Maxtor) przewidywał wykorzystanie dwóch ciągników samochodowych połączonych częścią dla pasażerów. W pojeździe użyte miały być części z samochodów Ikarus 260 numer PH098 i FSC Lublin. Planowane było zbudowanie trzech takich pojazdów, a prototyp miał być wykonany w Zakładach Naprawczych Taboru Samochodowego i Sprzętu w Brzesku. Ten projekt także nie doczekał się realizacji.