Piotr Dobrzycki
Piotr Dobrzycki herbu Leszczyc (ur. ?, zm. 13 lipca 1863 w Warszawie) – nauczyciel w Instytucie Głuchoniemych w Warszawie[1], właściciel majątku w Romanach.
Życiorys[edytuj]
Wywodził się z drobnej szlachty osiadłej w północno-wschodnim Mazowszu i na Podlasiu. Był synem Józefa Dobrzyckiego i Agaty Dobrzyckiej ze Święszkowskich, wnukiem Jana Dobrzyckiego. Jego brat Paweł Dobrzycki był podpisarzem sądowym w Czersku[1].
W 1832 nabył na licytacji dwór w Romanach (gmina Stawiski)[2]. W 1840nożenił się z Kornelią Skarżyńską, z którą miał dwójkę dzieci: Zofię Anielę Dobrzycką i Józefa Dobrzyckiego. Wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1839.
Tymczasowo został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[3].
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. Tom 3, 1906, s. 200.
- ↑ https://podlaskie.dipp.info.pl/baza-dipp/item/230-gmina-stawiski/308-dwor-romany.
- ↑ Piotr Dobrzycki. „Kurier Warszawski”. Nr 157, s. 770, 14 lipca 1863.
This article "Piotr Dobrzycki" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Piotr Dobrzycki.
