Stanisława Sznage
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1844 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 23 lutego 1921 Warszawa | |
| Zawód, zajęcie | uczestniczka powstania styczniowego | |
Stanisława Sznage (ur. 1844 w Warszawie[1], zm. 23 lutego 1921[2] tamże[3]) – uczestniczka powstania styczniowego[4].
Życiorys[edytuj]
Wraz z ciotecznym bratem Edwardem Siwińskim należała do Rządu Narodowego[1]. W jej mieszkaniu odbywały się spotkania rządu. W czasie powstania styczniowego przewoziła broń dla walczących, pomagała uwięzionym w Cytadeli. Działała pod pseudonimem panna Emilia[3]. Po aresztowaniu trafiła na Pawiak. Została zesłana na Sybir do Niżnego Nowogrodu. Zwolniono ją za łapówką[1]. Wróciła do kraju i pracowała jako cyrkułowa opiekunka ubogich[3].
Została pochowana na Starych Powązkach w Warszawie[2].
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Jerzy Maliszewski, Powstanie styczniowe. Notatki biograficzne uczestników z oryginalnemi ilustracjami, Warszawa, 1932 [dostęp 2023-03-21].
- ↑ 2,0 2,1 Cmentarz Stare Powązki: Stanisława Sznage [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2023-03-21].
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Weteranka roku 1863, „Postęp”, 32 (87), 1921, s. 3 [dostęp 2023-03-21].
- ↑ Jolanta Załęczny, Weteranki Powstania Styczniowego wobec rzeczywistości odradzającej się Rzeczypospolitej, „Niepodległość i Pamięć”, 21 (3–4 (47–48)), 2014, s. 49–64.
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Stanisława Sznage" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Stanisława Sznage.
