Kazimierz Krzemiński (1846 - 1945)

Kazimierz Krzemiński (ur. 1842, zm. 1945) – powstaniec styczniowy.

Syn Jana i Marianny z d. Bartkowskiej, urodzony w 1842 roku w parafii Mykanów, uczestnik Powstania Styczniowego. Jako kurier przenosił informacje między oddziałami powstańczymi. Po spotkaniu z patrolem kozackim, podczas przeprawy przez rzekę Wartę, został lekko ranny. Osoby i zdarzenia których był świadkiem opisał w piśmie do Marszałka Edwarda Śmigłego – Rydza, które znajduje się w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie^[1]^[2]. Stare kowadło i młot kowalski z jego kuźni zostały także przekazane do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie (nr. inw. MWP W.91378 i MWP W.91379). Na kowadle tym kuto kosy powstańcze w okresie Powstania Styczniowego i prawdopodobnie także w okresie Insurekcji Kościuszkowskiej. Z zawodu był kowalem w Strzałkowie i na Fryszerce koło Radomska. Jego żoną była Józefa z domu Tagowska. Podana data urodzenia nie jest dokładna, gdyż dokumenty spłonęły w pożarze w ok. 1848 roku. Prawdopodobnie był to przedział lat 1841-1846. Na zdjęciu z pra-prawnukami: Stefanią Górecką i Henrykiem Krzemińskim w latach 30-tych ubiegłego wieku, na progu domu przy ulicy Wilsona 3 (dzisiaj Wilsona 7) w Radomsku. Zmarł 1 czerwca 1945 roku w Radomsku i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Starym (kwatera B06/0363). Na mogile Kazimierza Krzemińskiego umieszczona jest tabliczka: GRÓB WETERANA walk o Wolność i Niepodległość Polski, Instytut Pamięci Narodowej.