Lista okrętów Śródziemia
Niniejsza lista prezentuje fikcyjne okręty, które są elementami stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawiają się w Silmarillionie i Niedokończonych opowieściach, tekstach dotyczących Pierwszej i Drugiej Ery.
Alcarondas[edytuj]
Okręt flagowy floty Ar-Pharazôna, króla Númenoru, podczas jego wyprawy na Aman w 3319 roku Drugiej Ery[1]. Był wielki, miał kilka rzędów wioseł i wiele masztów, mienił się złotem i czernią, a na jego pokładzie stał tron Ar-Pharazôna. Został zniszczony, wraz z całą flotą, podczas Upadku Númenoru[2].
Nazwa Alcarondas[3] pochodzi z języka adûnaickiego i znaczy w tej mowie Morski zamek[4].
Eämbar[edytuj]
Wielki statek zbudowany przez Tar-Aldoriana jako siedziba Gildii Podróżników i swój dom. przechowywane były na nim wszystkie zapiski dotyczące podróży Tar-Aldoriana do śródziemia. W latach Ar-Pharazôna został skonfiskowany a siedziba gildii przeniesiona do zachodniej przystani. Przez większość czasu statek cumował przy Tol-Uinen, choć czasem Następca wyruszał nim by odwiedzić pozostałe porty. zatonął w trakcie Upadku wraz z zapiskami i szczegółowymi mapami.
Jego nazwa oznacza tyle co "pływająca siedziba”.
Eärrámë[edytuj]
Okręt zbudowany przez Tuora, pod koniec jego życia. Posłużył jemu i Idril w podróży do Amanu, około 543 roku Pierwszej Ery[5].
Nazwa Eärrámë[6] pochodzi z języka quenya i znaczy w tej mowie Skrzydło morza[7].
Entulessë[edytuj]
Okręt należący do Vëantura z Númenoru, na którym to żeglarz odbył swoją pierwszą podróż do brzegów Śródziemia, w latach 600–601 Drugiej Ery[8]. Dotarł wówczas do Szarych Przystani w Lindonie. Była to pierwsza wizyta Númenorejczyków na kontynencie.
Nazwa Entulessë pochodzi z quenyi i znaczy w tej mowie Powrót[9].
Hirilonde[edytuj]
Największy statek jaki zbudowano w Numenorze w stoczniach Rómenny przez Aldoriana i jego szkutników. Był wielki niczym zamek z wielkimi jak wieże masztami i żaglami niczym chmury. Potrafił unieść ludzi i dobra wystarczające do budowy miasta. Aldorian wypłynął nim na trwającą pięć lat wyprawę do Śródziemia. O dalszych losach statku kroniki milczą. Najprawdopodobniej nigdy więcej nie wyruszył i został zniszczony w Upadku.
Ludzie nazwali go"Turuphanto” co oznacza „drewniany wieloryb”.
"Hilirionde” w dosłownym tłumaczeniu znaczyło „Zawsze Wracający do Przystani"
Númerrámar[edytuj]
Okręt, na którym Vëantur i Aldarion odbyli wspólnie podróż do Śródziemia w latach 725–727 Drugiej Ery[10]. Następnie stał się własnością Tar-Aldariona i służył mu podczas części z jego morskich podróży.
Nazwa Númerrámar pochodzi z quenyi i znaczy w tej mowie Zachodnie skrzydła lub Skrzydła Zachodu[11].
Vingilot[edytuj]
Okręt Eärendila, zbudowany przez niego w Przystaniach Sirionu z pomocą Círdana. Służył mu podczas długich podróży po morzu. Ostatecznie, Eärendil, wraz z żoną Elwingą oraz Aerendirem, Falatharem i Erellontem popłynął Vingilotem na Zachód, do Valinoru, by błagać Valarów o łaskę i pomoc dla elfów i ludzi, walczących z Morgothem. Później Valarowie pobłogosławili ten okręt i umieścili go na niebie, by na nim Eärendil z Silmarilem mógł żeglować po przestworzach.
Nazwa Vingilot (w pełnej formie Vingilótë[12]) pochodzi z quenyi i znaczy w tej mowie Kwiat piany[13]. W języku adûnaickim miano tego okrętu, o takim samym znaczeniu, brzmiało Rothinzil.
Palarran[edytuj]
Jeden ze statków wybudowany na rozkaz Aldariona w Númenorze. Następca wyruszył nim w jedną ze swych podróż do Śródziemia. Kroniki milczą o dalszych losach statku, najprawdopodobniej został zatopiony w Upadku.[14]
Statki Telerich[edytuj]
Białe statki ciągnięte przez łabędzie, które Teleri z Tol Eressei dostali od Ossëgo na podróż do Amanu. Potem przez wiele lat statki cumowały w przystani Alqualondë. Gdy Fëanor zapragną uciec z Amanu zwrócił się z prośbą o użyczenie mu statków do Telerich, gdy ci jednak odmówili rozpoczęła się bratobójcza walka w której wygrali Noldorowie. Potem statki zostały spalone w miejscu zwanym Losgar.
Przypisy[edytuj]
- ↑ Data podana za: Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich). W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. T. 3: Powrót Króla. Warszawa: 2002, s. 470.
- ↑ J.R.R. Tolkien: Silmarillion. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Amber, 2002, s. 329. ISBN 83-7245-882-0.
- ↑ W polskich wydaniach Silmarillionu sprzed 2006 roku występuje forma Alkarondas.
- ↑ Tłumaczenie nazwy podane za: R. Foster: Encyklopedia Śródziemia. Warszawa: 2003, s. 17 (hasło Alcarondas).
- ↑ Datę podano za hipotetyczną chronologią Pierwszej Ery autorstwa R. Fostera, opracowaną tylko na podstawie Silmarillionu, patrz: R. Foster: Encyklopedia Śródziemia. Warszawa: 2003, s. 309-313.
- ↑ W polskich wydaniach Silmarillionu sprzed 2006 roku występuje forma Earrame.
- ↑ Tłumaczenie podano za: J.R.R. Tolkien: Silmarillion. przeł. Maria Skibniewska. 2004, s. 289 (indeks).
- ↑ Data podana za: Opis wyspy Númenor. W: J.R.R. Tolkien: Niedokończone opowieści. przeł. R. Kot. Warszawa: 2005, s. 154.
- ↑ Tłumaczenie na podstawie: J.R.R. Tolkien: Niedokończone opowieści. przeł. R. Kot. Warszawa: 2005, s. 384 (spis imion i nazw własnych).
- ↑ Data podana za: Aldarion i Erendis. Żona marynarza. W: J.R.R. Tolkien: Niedokończone opowieści. przeł. R. Kot. Warszawa: 2005, s. 156-157.
- ↑ Tłumaczenie na podstawie: J.R.R. Tolkien: Niedokończone opowieści. przeł. R. Kot. Warszawa: 2005, s. 396 (spis imion i nazw własnych).
- ↑ W polskich wydaniach Silmarillionu sprzed 2006 roku występuje forma Vingilote.
- ↑ Tłumaczenie podano za: J.R.R. Tolkien: Silmarillion. przeł. Maria Skibniewska. 2004, s. 310 (indeks).
- ↑ J.R.R. Tolkien Niedokończone opowieści (seria bestselery do kieszeni) s.216-217
Bibliografia[edytuj]
- Akallabêth. W: John Ronald Reuel Tolkien: Silmarillion. przeł. Maria Skibniewska. Wyd. 10. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2004. ISBN 83-241-1515-3.
- Aldarion i Erendis. Żona marynarza. W: John Ronald Reuel Tolkien: Niedokończone opowieści. przeł. Radosław Kot. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2005, s. 155-191. ISBN 83-241-2008-4.
- Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich). W: John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. T. 3: Powrót Króla. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2002. ISBN 83-7319-172-0.
- Robert Foster: Encyklopedia Śródziemia. przeł. Andrzej Kowalski, Tadeusz A. Olszański, Agnieszka Sylwanowicz. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2003. ISBN 83-241-0200-0.
- Opis wyspy Númenor. W: John Ronald Reuel Tolkien: Niedokończone opowieści. przeł. Radosław Kot. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2005, s. 149-154. ISBN 83-241-2008-4.
- Quenta Silmarillion. W: John Ronald Reuel Tolkien: Silmarillion. przeł. Maria Skibniewska. Wyd. 10. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2004, s. 35-238. ISBN 83-241-1515-3.
This article "Lista okrętów Śródziemia" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Lista okrętów Śródziemia.
