Piotr Kosobudzki
Strona Szablon:Żołnierz infobox/styles.css nie ma żadnej zawartości.
| ||
 porucznik
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 19 października 1916 Dobra | |
| Data i miejsce śmierci | 1 października 2008 Błąd Lua w module „Moduł:Wikidane/select”, w linii 93: attempt to index field 'wikibase' (a nil value). | |
| Przebieg służby | ||
| Siły zbrojne |  Wojsko Polskie Armia KrajowaPlik:Emblem of the National Armed Forces.svg Narodowe Siły Zbrojne | |
| Jednostki | 57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej oddział partyzancki NSZ | |
| Stanowiska | dowódcy oddziału NSZ | |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa Działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce | |
| Późniejsza praca | szklarz | |
| Odznaczenia | ||
   
| ||
Piotr Kosobudzki ps. „Błyskawica” (ur. 19 października 1916 w Dobrej, zm. 1 października 2008) – żołnierz Wojska Polskiego, Narodowych Sił Zbrojnych i Pogotowia Akcji Specjalnej[1], następnie dowódca oddziału NSZ i zastępca kierownika Akcji Specjalnej (AS)[2]. Autor publikacji Wspomnienia partyzanta NSZ. Przez druty, kraty i kajdany.
Życiorys[edytuj]
II Rzeczpospolita[edytuj]
Był synem Jana Kosobudzkiego i Anny Pokojewskiej. Urodził się w rodzinie wielodzietnej, którą ojciec pomimo uzyskania dyplomu mistrzowskiego w zawodzie szewca utrzymywał z handlu[3]. Piotr Kosobudzki po ukończeniu szkoły powszechnej w 1931, rozpoczął pracę jako szklarz. Po oświadczeniu w RKU chęci odbycia służby wojskowej, 1 marca 1939 został wcielony do 57 Pułku Piechoty Wielkopolskiej stacjonującego w Poznaniu. Od 1938 jego brat Wacław pełnił służbę w 10 Pułku Strzelców Konnych z którym uczestniczył w przyłączeniu Zaolzia do Polski[4].
Wojna Obronna 1939 i okupacja niemiecka[edytuj]
W czasie agresji niemieckiej i słowackiej (od 1 września 1939) oraz Związku Radzieckiego (od 17 września 1939) uczestniczył w walkach przeciw Wehrmachtowi i Armii Czerwonej. Do niewoli niemieckiej trafił 2 października 1939 pod Dęblinem. Przetrzymywany był w ciężkich warunkach w Radomiu i Częstochowie[5]. Ucieczka z obozu powiodła się i wrócił do domu, w przeciwieństwie do brata Wacława internowanego w węgierskim obozie w Esztergom-Tabor[6]. W czasie okupacji niemieckiej należał kolejno do następujących organizacji ruchu oporu: Narodowej Organizacji Wojskowej, Armii Krajowej i Narodowych Sił Zbrojnych[7][8].
Polska Ludowa[edytuj]
Ponieważ Piotr Kosobudzki uważał, że Polska została zdradzona przez zachodnich aliantów i sprzedana Związkowi Radzieckiemu postanowił nie składać broni i walczyć o odzyskanie niepodległości[9]. Już w 1946 został aresztowany i 13 lipca został skazany na 2 lata więzienia. Karę odbywał w więzieniu we Wronkach. W czasie transportu z Wronek do Łodzi, co miało miejsce 19 marca 1947, udało mu się uciec, wyskakując z jadącego pociągu[10]. Ponieważ z okresu okupacji pozostały mu dwie fałszywe kenkarty postanowił ukrywać się pod nazwiskiem Stanisław Przybylski[8]. W latach 1947–1950 mieszkał w Elblągu i Szczecinie pracując na utrzymanie jako szklarz. Po powrocie do rodzinnego domu został ponownie aresztowany. Ponieważ odrzucił ofertę współpracy złożoną przez pułkownika Mieczysława Moczara wrócił do więzienia, z którego z pomocą łapówki wyciągnęła go rodzina[11]. Zakończył działalność konspiracyjną i 1 października rozpoczął pracą na rzecz rodziny (którą założył jeszcze w 1948) zapewniając jej godziwie życie. Kupił nawet auto[12]. Chcąc zakończyć prześladowania ze strony władz PRL-u (w tym finansowe), w 1971 roku wstąpił do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Podjętą decyzję podsumował słowami Wreszcie postanowiłem udowodnić, że nie jestem żadnym bandziorem i pozamykać im pyski – wstąpiłem do ZBoWiD[13].
III Rzeczpospolita[edytuj]
Po upadku Polski Ludowej został członkiem Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych i Stronnictwa Narodowego[14]. Spisał również swoje wspomnienia które zostały opublikowane w 1997 („Przez druty, kraty i kajdany: wspomnienia partyzanta NSZ”, wyd. Nortom, Wrocław)[15], 2013[potrzebny przypis] i 2024 (Dom Wydawniczy Myśl Polska) pod tytułem: Wspomnienia partyzanta NSZ. Przez druty, kraty i kajdany. Zmarł 1 października 2008 w wieku 91 lat. Pochowany został na cmentarzu w Dobrej[16].
Aresztowanie i pobyty Kosobudzkiego w aresztach omówione są w pracy naukowej prof. Andrzeja Szymańskiego[17].
Ordery i odznaczenia[edytuj]
- Złoty Krzyż Zasługi (1994)[18]
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”
- Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego
- Odznaka Grunwaldzka
Przypisy[edytuj]
- ↑ SDPiPP_2019_22_15_Szymanski.indd, ka.edu.pl [dostęp 2024-04-28].
- ↑ Komorowski 2000 ↓, s. 331.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 14,15.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 38,39.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 64.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 70.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 72.
- ↑ 8,0 8,1 Jastrzębska 2003 ↓, s. 156.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 255–257.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 280,281,287,290.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 301,303,305.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 300,314.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 315.
- ↑ Kosobudzki 2024 ↓, s. 1.
- ↑ Katalog Bibl. Narodowej.
- ↑ https://www.ecmentarze.pl/parafia/dobra/grave/detail/2530144
- ↑ Szymański A., 2019: Działania łódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa wobec Piotra Kosobudzkiego, żołnierza Narodowych Sił Zbrojnych i Pogotowia Akcji Specjalnej. Studia z dziejów państwa i prawa polskiego, 22 [1]
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 marca 1994 o nadaniu odznaczeń, isap.gov.pl, 9 marca 1994, s. 2 (pol.).
Bibliografia[edytuj]
- Krzysztof Komorowski: Polityka i walka: konspiracja zbrojna ruchu narodowego, 1939-1945. Warszawa: 2000. ISBN 978-83-87893-91-0.
- Piotr Kosobudzki: Wspomnienia partyzanta NSZ. Przez druty, kraty i kajdany. Warszawa: 2024. ISBN 978-83-967734-3-2.
- Krystyna Jastrzębska: Dzieje zaścianka szlacheckiego Jastrzębie. Między Domanicami a Wiśniewem. Siedlce: 2003. ISBN 978-83-919953-0-3.
This article "Piotr Kosobudzki" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Piotr Kosobudzki.
Read or create/edit this page in another language[edytuj]
- Członkowie ZBoWiD
- Odznaczeni Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego
- Odznaczeni medalem „Za udział w wojnie obronnej 1939”
- Odznaczeni Odznaką Grunwaldzką
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Politycy Stronnictwa Narodowego (1989–2001)
- Polscy jeńcy wojenni – uciekinierzy z niewoli niemieckiej 1939–1945
- Uczestnicy akcji bojowych polskiego podziemia w czasie II wojny światowej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Żołnierze Armii Krajowej
- Żołnierze Narodowych Sił Zbrojnych
- Urodzeni w 1916
- Zmarli w 2008
