Lista dróg Śródziemia
Jest to artykuł o charakterze zbiorczym, przedstawiający listę dróg występujących w stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Drogi Beleriandu[edytuj]
Drogi istniejące w Beleriandzie w Pierwszej Erze.
Stara Południowa Droga[edytuj]
Biegła od Nargothrondu przez Przeprawę na Teiglinie do Tol Sirion. Zwana także Starym Gościńcem Południowym.
Wielki Trakt Wschodni[edytuj]
Zaczynał się pod Górą Taras. Przeprawiał się przez Sirion w Brithiach i przez Aros w Arossiach. Prawdopodobnie biegł do Nogrodu i dalej na wschód za Ered Luin, gdzie był znany jako Gościniec Wschodni.
Droga została położona przez krasnoludów w Pierwszej Erze[1]. Dzięki niej możliwe były kontakty handlowe krasnoludów z elfami z Doriathu a także podróże do Eriadoru.
Ścieżka Orków[edytuj]
To droga, którą orkowie Morgotha przedostawali się z Angbandu na Tol Sirion.
Drogi Eriadoru[edytuj]
Drogi między Górami Błękitnymi a Mglistymi na północ od rzeki Iseny.
Stary Gościniec Południowy[edytuj]
Był to szlak biegnący na południe od Tharbadu do Wrót Rohanu. Większość drogi nie dotrwała do 3000 roku Trzeciej Ery, co widać na mapach.
Droga Wschód-Zachód[edytuj]
Wielki Gościniec Wschodni (także Wielka Droga, Droga Wschód-Zachód, Wschodni Gościniec i Stary Gościniec, oryg. Great East Road) prowadził od Szarych Przystani nad zatoką Lune na zachodzie, przez Wieżowe Wzgórza, Shire (w tym Most na Brandywinie) oraz Bree i dalej przez Eriador, mijając m.in. Wichrowy Czub. Na wschodzie Gościniec przekraczał Mitheithel, gdzie znajdował się Ostatni Most i kończył się w Rivendell.
Wielki Gościniec Wschodni był główną drogą Północnego Królestwa. Kiedy Arnor był rozdzielany między trzech synów Earendura w 861 roku TE, Wielki Gościniec Wschodni ukształtował granicę między Arthedainem na północy a Cardolanem na południu. Ziemia po obu stronach Wielkiej Drogi między Brandywiną i Dalekimi Wzgórzami została zasiedlona przez hobbitów w 1601 TE z zezwoleniem króla Argeleba II. Hobbici zostali zobowiązani do utrzymywania w dobrym stanie Mostu na Brandywinie i odcinka Wielkiego Gościńca.
Po upadku Północnego królestwa w 1974 roku, liczba podróżujących na drogach systematycznie spadała. Pod koniec Trzeciej Ery, niewielu było podróżujących Wielką Drogą, ale większość stanowiły krasnoludy wędrujący z Błękitnych Gór w zachodnim Eriadorze. Hobbici podróżowali za Most na Brandywine, ale jedynie do Bree.
Zielony Trakt[edytuj]
Biegł od Tharbadu na północ. Razem ze Starym Gościńcem Południowym tworzył Wielką Drogę (Trakt Królewski), która łączyła Arnor i Gondor. Rozdzielał się w Cardolanie na drogę przez Bree do Fornostu i gościniec do Michel Delving przez Bród Sarn.
Nazwa wzięła się od koloru trawy, porastającej rzadko używany szlak.
Drogi w Shire[edytuj]
Bagshot Row[edytuj]
Była to uliczka przechodząca przez Pagórek, łącząca wejścia do wszystkich tamtejszych smajali. Powstała po wykopaniu Bag End przez Bungo Bagginsa.
Trakt Nad Wodą[edytuj]
To odcinek Wschodniego Gościńca, który biegł równolegle do rzeki Wody.
Droga w Leśnym Zakątku[edytuj]
Była to droga biorąca początek we Wschodniej Ćwiartce, w miejscowości Słupki, łącząca Yale i Tukon. Od tej drogi odbiegała też ścieżka do Leśnego Dworu[2].
Nienazwane drogi[edytuj]
Jest dużo traktów bez nazwy w Shire. Między innymi[3]:
- droga wychodząca z miejscowości Białe Bruzdy, ciągnęła się na północ do Wypłoszu i Spytek, następnie skręcała do Krzywych Jam
- droga z Hobbitonu, biegnąca przy Wodzie, rozgałęziała się na gościniec do Rozstaju i drogi do Bezpiwia i Świerkowego Dworu
- droga z Rozstaju do Brodu Sarn, z odnogami: do Tukowej Skarpy i do Longbottom
- drogi w Bucklandzie po obu stronach Brandywiny, odbiegające od Wschodniego Gościńca
Drogi Gondoru[edytuj]
W większości zostały położone przez númenorejskich osadników, kiedy ci podbijali Śródziemie.
Droga z Isengardu[edytuj]
Wiodła od Bramy Isengardu do Brodów na Isenie, gdzie łączyła się z Gościńcem Zachodnim.
Gościniec Zachodni[edytuj]
Był prawdopodobnie częścią Królewskiego Traktu i dawniej był częścią Starego Gościńca Południowego. Zaczyna się u Brodów na Isenie, skąd prowadzi do Edoras. Stamtąd odbija na północny wschód i biegnie wzdłuż Ered Nimrais, przez Las Firien, okrąża Las Drúadan i kieruje się na Minas Tirith.
Prawdopodobnie jego przedłużeniem jest nieoznakowana droga, wychodząca z Minas Tirith na południowy zachód, do Lebennin. Przed dotarciem do Pelargiru przeprawia się przez rzekę Erui.
Odnoga do Helmowego Jaru[edytuj]
Była to droga odbiegająca od Gościńca Zachodniego do Rogatego Grodu w Helmowym Jarze.
Droga w Lebennin[edytuj]
To nienazwany gościniec wiodący z Pelargiru do Linhiru, skąd ciągnie się dalej na północ, do rzeki Ringló. Tam przeprawia się przez Ethring i skręca na zachód, do Calembel, gdzie przekracza rzekę Ciril. Dalej droga wiedzie na północ, do podnóży Ered Nimrais. Przez Przesmyk Tarlanga prowadzi na Erech.
Skrzyżowanie[edytuj]
To miejsce spotkania się dróg: na Harad, do Osgiliath, do Minas Morgul i do Morannonu, biegnącej u podnóży Ephel Dúath. Miejsce to znajdowało się w centralnym Ithilien
Droga do Haradu[edytuj]
Zaczynała się na Skrzyżowaniu i prowadziła wzdłuż Ephel Dúath na południe, przez Ithilien, z przeprawą przez Poros, gdzie spotykała się z drogą idącą z Pelargiru. Dalej prowadziła przez Harondor na pustkowia Haradu.
Północna Droga[edytuj]
Zaczynała się na Skrzyżowaniu i wiodła do Morannonu przez północne Ithilien.
Drogi Rhovanionu[edytuj]
Drogi na wschód od Gór Mglistych.
Stara Leśna Droga[edytuj]
Był to ostatni odcinek Gościńca Wschodniego. Zaczynała się na Wysokiej Przełęczy w Hithaeglirze i docierała do Bystrej Rzeki. Prowadziła przez Mroczną Puszczę, z wcześniejszą przeprawą przez Anduinę na Starym Brodzie. Zwana też: Men-i-Naugrim, Drogą Krasnoludów.
Ścieżka Elfów[edytuj]
To nieutwardzona droga, prowadząca przez Mroczną Puszczę do Pałacu Thranduila. Zaczyna się na skraju Puszczy Bramą Leśną. W miejscu, gdzie trzeba przekroczyć Zaczarowaną Rzekę, zostawiona jest mała łódka, pozwalająca na bezpieczne jej przepłynięcie.
Drogi Mordoru[edytuj]
Droga Morgulu[edytuj]
Prowadziła ze wschodniego brzegu Osgiliath do Minas Morgul. Dalej wiodła przez Przełęcz Pająka do wieży strażniczej Cirith Ungol.
Trakt Saurona[edytuj]
To droga łącząca Barad-dûr i Górę Przeznaczenia. Dalej rozgałęziała się na drogę: do Obozu orków i do Cirith Ungol.
Droga przy Morgai[edytuj]
Ciągnęła się przy Morgai od Durthangu do wieży na Przełęczy Pająka. Wokół niej rozbite były dwa obozy orków. Przy obozie północnym była odnoga do Żelaznych Wrót.
Droga Udunu[edytuj]
Łączyła Czarną Bramę i Carach Angren. Jej przedłużenie prowadziło do wieży Barad-dûr.
Przypisy[edytuj]
- ↑ X: Sindarowie. W: J.R.R. Tolkien: Silmarillion. Warszawa: Amber, s. 127, 128. ISBN 978-83-241-4999-5.
- ↑ Rozdział 3: Trzech to już kompania. W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Wyprawa. Warszawa: Czytelnik, 1990. ISBN 83-07-02173-1.
- ↑ Wszystkie nazwy polskie miejscowości Shire (Rozstaj, Wypłosz) pochodzą z tłumaczenia Marii Skibniewskiej.
Bibliografia[edytuj]
- J.R.R. Tolkien: Niedokończone opowieści. Radosław Kot (tłum.). Amber, 2011. ISBN 978-83-241-4003-9.
- J.R.R. Tolkien: Hobbit, czyli tam i z powrotem. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Iskry, 1960. ISBN 83-207-1149-5.
- J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Czytelnik, 1981. ISBN 83-85100-08-3.
- J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Dwie wieże. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Czytelnik, 1981. ISBN 83-85100-08-3.
- J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Powrót Króla. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Czytelnik, 1981. ISBN 83-85100-08-3.
This article "Lista dróg Śródziemia" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Lista dróg Śródziemia.
